เรไร
อยากเอาขา ข้างซ้าย ก่ายหน้าผาก
ยิ่งคิดมาก หลายเรื่อง เปลืองสมอง
ทั้งหนี้สิน มากมาย มาก่ายกอง
ด้วยเงินทอง เป็นเหตุ เหลือเศษตังค์
จะเลิกเป็น พ่อครัว ก็กลัวอด
แสนรันทด หดหู่ ดูหมดหวัง
จะซื้อหวย รวยหุ้น ทุนน้อยจัง
เพ้อไปมั้ง เก้อเปล่า แล้วเอาไง
ขายขนม ถั่วดำ ก็ทำพิษ
คนก็คิด ว่าทะลึ่ง จึงสงสัย
หาทางแปลก แหวกนำ ไม่ซ้ำใคร
แล้วไฉน โดนติฉิน คำนินทา
อยากจะเขียน กลอนขาย ได้อย่างเขา
ก็ความเศร้า มากมาย ไม่ได้หา
คอยเป็นเพื่อน เหมือนมิตร ติดตามมา
ทุกเวลา นาที ก็มีมัน
พอนึกถึง สุขบ้าง ช่างหายาก
เศษเสี้ยวกาก ธุลีเถ้า เอาไว้ฝัน
บรรเลงกลอน อ้อนออด ถอดรำพัน
ภาษานั้น ก็เหหวน ชวนตาลาย
1585
10
0
หน้าส่วนตัว
