mini_pk
ปีก่อนในคืนเหงา-เหงา
ฉันนั่งนับถอยหลังส่งท้ายวันเก่าช้า-ช้า
มองจากตรงนี้...เห็นเพียงแสงดาวที่มี...เลือนตา
ฉันเศร้า...เหงา...เหว่ว้า...เหลือเกิน
ผ่านพ้นไปอีกปี
สิ่งที่ได้เป็นของขวัญจากเธอคนดีคือความห่างเหิน
ยิ่งผ่านไปนานเท่าไหร่...เธอยิ่งไกลออกไป...ห่างออกไปเหลือเกิน
ฉันพบเพียงความหมางเมิน...ห่างเหินในแววตา
5...4...3...2...1...
นับถอยหลังส่งวันซึ้งๆด้วยน้ำเสียงที่อ่อนล้า
เปิดกล่องของขวัญกล่องนั้นที่ฉันได้จากเธอมา
บรรจงเปิดกล่องช้าๆ...และของขวัญที่เธอให้มา...มันคือผ้าเช็ดหน้าผืนบาง
ฉันแอบขอบคุณเธออยู่ในใจ
อย่างน้อยเธอก็ยังห่วงใยฉันอยู่บ้าง
น้ำตาที่รินไหล...ถูกซับให้จางไปด้วยผ