..๏ หมอกสุดท้ายกล่าวลาผืนป่าหนาว ฝากเรื่องราววันวานไว้ขานไข เคยห่มห่อทอร่างท่ามกลางไพร จากนี้ไปเพียงเงาจางอันบางเบา หยาดน้ำค้างทอดร่างกลางภูดอย วางเก็จคอยแสงแดดเข้าแผดเผา เจ้าอ้อยอิ่งอิงแอบแนบนานเนา ยามสางเข้าทาบทาต้องลาไกล ลำนำหนาวป่าเหนือเหลือเพียงฝัน ที่รอวันหวนย้อนสู่ตอนใหม่ อย่าจากจรลืมสิ้นดงถิ่นไพร ปล่อยบางใครคำนึงหาทุกราตรี หมอกสุดท้ายกล่าวลาผืนป่าหนาว หลากเรื่องราวปะปนจนล้นปรี่ มวลหนุ่มสาวขับขานกานท์กวี สิ้นหนาวนี้คอยหนาวหน้าด้วยอาลัย๚ะ๛
1291
7
0
หน้าส่วนตัว
