พี่ดอกแก้ว
เที่ยวเดินดงฝ่าพงที่รกเรื้อ
หมายใจเพื่อไปสู่ยอดแห่งภูผา
แม้นเส้นทางขรุชันบั่นกายา
ต้องเหนื่อยแรงเหน็ดล้าก็ฝ่าไป
เพียงเพราะว่า..เห็นค่าในบางคำ
จึงกระทำตามจิตที่คิดใฝ่
คือพิชิตยอดผาศิลาลัย
ประกาศไว้ว่าเรานี้มีศักดา
ผ่านความชื้นขื่นขมระทมใจ
หนักแค่ไหนก็จะมุ่งปรารถนา
พิษแผลร้ายจากรอยบาดคาดกายา
ไม่มีค่าให้เสียขวัญกั้นเส้นทาง
พบความงามตามเนินเพลินแมกไม้
บุบผาไพรชูช่อล้อเคียงข้าง
ลำธารใสไหลรินไม่สิ้นราง
ก็เพียงวางใจหย่อนผ่อนชั่วคราว
มิอาจมีสิ่งใดให้เหนี่ยวรั้ง
ทั้งรักชังหมดสิ้นรอยสืบสาว
มีเพียงหวังตั้งใจไปคว้าดาว
ถึงปวดร้าวก็มุ่งหมายไม่คลายคลอน
779
8
0
หน้าส่วนตัว
