ความห่วงใย
โอ้เจ้านกขมิ้นเหลืองอ่อนเอ๋ย
อย่าบินเลยโฉบไปไกลที่ไหน
จะพลัดหลงพงป่าพนาไพร
จะหาไครเป็นเพื่อนนั้นยากเย็น
เจ้าเที่ยวเล่นลำพังกลางป่าไหญ่
พนาไพรกว้างไกลกว่าที่เห็น
หากสนุกหรรษาเกินจำเป็น
จะลำเค็ญเดียวดายนะคนดี
เจ้าขมิ้นบินโฉบเกาะกิ่งไม้
โฉบบินไปกิ่งโน้นเกาะกิ่งนี้
สุขสนุกอารมณ์สุนทรีย์
เพราะเจ้านี้ชอบท่องเที่ยวสุขสำราญ
เจ้าเป็นเพียงขมิ้นจรอ่อนหัด
จึงหลงพลัดพรากมาจากถิ่นฐาน
เจอพายุฝนเปียกจนซมซาน
ขมิ้นขานเรียกพวกอ่อนอกใจ
หนาวสะท้านในคืนที่ชื้นฝน
หนาวสุดทนขมิ้นสะอื้นไห้
หากบุญมีคงได้เห็นวันต่อไป
เช้าฟ้าใสขมิ้นชื่นอกตื้นตัน
..........เฮ้อ....กว่าจะจบเล่นเอาน้องแก้วหอบ .... แฮ่กๆ
1674
11
0
หน้าส่วนตัว
