ค่ำคืนที่แสนเยียบเย็น ทุกครั้งสินะต้องเป็นแบบนี้ ในความมืดก็ยังได้เห็นเงาที่มี แอบร้องไห้เพราะใจไม่รักดีดวงเดิม จะเศร้าตามคืนวันไปถึงเมื่อไหร่ หัวใจมีบ้างไหมจะหารักมาเพิ่ม ไม่สักครั้งที่เปิดให้ใครต่อใครมาช่วยเติม ความรักที่มันเริ่มจะร้าวรอน เจ็บก็รู้ เศร้าก็รับมาอยู่ได้ เหนื่อยบ้างไหม ยามสะอื้นซบกับหมอน ไม่ช้ำหรือทุกครั้งคราน้ำตาเปียกปอน ไม่คิดจะถอดถอนออกมาเลยหรือใจ