รัมณีย์
(กลอนบทนี้ ถ้าอ่านทันทีอาจจะรู้สึกฝืน ๆ
โดยเฉพาะบทแรก ลองปรับใจ
ลืมเสียงสูงต่ำในกลอนที่เคยอ่าน
แล้วฟังเสียงของคำแทน
คิดว่ากำลังอ่านฉันท์ หรือกาพย์ยานี ก็ได้
แล้วจะพบว่าอ่านง่ายขึ้น และอาจจะ
พบกับความไพเราะเล็ก ๆ ที่ซ่อนอยู่)
----------------------
แม้เราจะมีความคิดที่แตกต่าง
เป็นขอบคั่นกั้นกลางเราสองคน
แม้ทุกอย่างจะอำพรางและสับสน
เชื่อเถิดดวงกมลเชื่อใจฉัน
บนหนทางที่ชื่อว่าเส้นขนาน
ที่ไม่อาจพบพานได้สักวัน
แต่ฉันขอเป็นคนหนึ่งที่เชื่อมั่น
ว่าเราอาจพบกันได้เสมอ
เพราะว่าเส้นขนานบนฝั่งฉัน
แท้คือเส้นเดียวกันกับฝั่งเธอ
ตลอดเวลาต่างบรรจบและพบเจอ
ฟังดูอาจดังเพ้อเกินเ
3267
15
0
หน้าส่วนตัว
