กรวิกสีม่วง
เพียงหนึ่งวันที่รู้จักก็รักแล้ว
เหมือนชีวิตพราวแพรวโลกสดใส
เพียงข้ามคืนดั่งรู้จักแต่กาลไกล
เหมือนเราได้บรรจบพบอีกครา
คงเป็นเพราะบุญนำที่พร่ำเพ้อ
จึงพบเธอดังฉันนั้นอธิษฐาน์
หากกรรมเก่าที่เราสองต้องพบพา
ยังเมตตาเราอยู่คงคู่กัน
ฉันจะไม่สัญญาว่าจะรัก
เพราะฉันจักฝากใจกับเธอนั่น
จึงไม่มีหัวใจไว้แบ่งปัน
เพราะคืนวันและชีวิตอุทิศไป
อยู่ที่เธอว่าจะรักสักกี่น้อย
หรือปล่อยรักร้าวด้อยพลอยหมดใส
ถ้าวันนั้นมาถึงคงยากทำใจ
วันคืนของฉันคงไร้รสชีวิต
จะไม่ร้องขอรักทั้งร้อยส่วน
เพียงขอรักล้วนล้วนแนบสนิท
แค่เสี้ยวใจเธอนี้ที่น้อยนิด
แต่ตรึงติดตราบฟ้าสุธามลาย
หนึ่งหัวใจของฉันมั่นเสมอ
สอง