whitelily
เมื่อหัวใจมีเหงาเฝ้ารอยร้าว
นั่งหม่นเศร้าแสนยาวข้างทางเท้า
น้ำตารินคร่ำครวญใครเขาเท่า
ด้วยจับเจ่าเจ็บอกทุกข์ขื่นขม
ฟ้ามืดฝนฟ้าร้องดังกึกก้อง
เหมือนสอดคล้องทำนองบาดอารมณ์
ช่างถาโถมโรมรันย้ำช้ำตรม
ให้จำนนทนชินชาเถอะนะใจ
ไม่เหลือแล้วภาพงามความฝันฉัน
ไม่พบวันผูกพันคราอยู่ไกล
ไม่มีเธอมีฉันรวมหนึ่งใจ
ไม่มีใครให้แคร์ให้จดจำ
มีเพียงเสียงลมพรมกระซิบ
ให้คนไกลลิบ ๆ จำอย่าช้ำ
พบเพียงสิ่งดีทุกคืนค่ำ
สุขทุกวันย้ำเตือนต้องเดินหน้า
สิ่งนี้สิ่งเดียวที่ใจให้
ความคิดถึงห่วงใยฝากกับฟ้า
คำว่าเพื่อนที่ย้ำมีคุณค่า
โปรดรักษาสิ่งนี้จะได้ไหม...?
1244
12
0
หน้าส่วนตัว
