ครูพิม
ตะวันทอฉายแสงแห่งวันรุ่ง
ทาบทาทุ่งสีทองผ่องสดใส
ลมโชยพัดกลิ่นฟางพลางห่วงใย
ถึงคนไกลลาถิ่นแผ่นดินนา
ตะวันทอทาบทาฟ้าสวยสด
น้ำค้างหยดเริ่มหายให้ผวา
หยาดเพชรงามยามสายคล้ายกล่าวลา
แม้นห่วงหาลาลับกับตะวัน
ฝากเพลงทุ่งกล่อมใจคนไกลบ้าน
อย่าลืมวารเคยสัญญามาห่มขวัญ
อย่าลืมถิ่นบ้านดอนเคยอ้อนกัน
ดอกตะวันห่มดอกหญ้าคราต้องลม
ฝากเพลงกล่อมคนไกลอย่าได้ท้อ
คำอ้อล้อของสาวใดชวนให้ขม
อย่าหลงฟังคำหวานหว่านคารม
อย่าหลงชมสาวงามยามห่างไกล
แรงแห่งใจคนรอขอส่งถึง
ห่มใจซึ่งเหนื่อยล้าคราอ่อนไหว
สู้ดิ้นรนทนร้าวคราหนาวใจ
ส่งรักไปห่มขวัญวันอ่อนแอ
ตะวันทอทาบทาฟ้าสดใส
หอมข้าวใหม่หอมจินต์