บุรุษแห่งกาฬ
หลายคนอาจมองว่าฉันนั้นชั่วช้า.....
หลายคนมองเพียงหน้าตาว่าไม่หวาน.....
หลายคนอาจเกลียดชังเพียงพบพาน....
หลายคนผ่านยังตัดสินความเป็นคน....
คนเคยทำพลาดพลั้งเพียงครั้งหนึ่ง....
สังคมตรึงโซ่ปิดคิดสับสน....
เหนื่อยหัวใจ....ต้องการ...ใครสักคน.....
ที่ปลอบโยนเข้าใจไม่ซ้ำเติม.....
คนโลกมืดถูกยึดอิสรภาพ....
ต้องนอนอาบน้ำตานองหน้าเพิ่ม....
เจ็บก็เจ็บ...ปวดก็ปวดตรงที่เดิม....
คำพูดเสริมทิ่มแทงหมดแรงใจ....
บุรุษแห่งกาฬ...มารสังคมทับถมจิต....
ได้แต่คิด...ถึงวันวานที่สดใส....
เพราะเพียงหลงมนต์มายาพาช้ำใจ....
จึงก้าวไปสู่ห้วงเหวเปลวอัคคี....