แดนไกล ไลบีเรีย
"เหนื่อยแสนเหนื่อยกับวันวัยขันแข่ง
เพื่อยื้อแย่งเส้นทางฝันของวันหน้า
พยายามมุ่งมั่นสรรตำรา
กวดวิชาเช้ายันค่ำด้วยจำใจ
ที่บ้านแนะ "เรื่องการเรียน" ต้องมาก่อน
"เรื่องเขียนกลอน" ค่อยทีหลังก็ยังไหว
อยู่ "มอหก" จงอดทน อดทนไว้
แล้วเส้นชัย "แพทยศาสตร์" เราอาจคว้า
จึงขอฝากจิตกวีที่บ่มร่ำ
ให้คนของความทรงจำช่วยรักษา
ผ่านหนึ่งปีที่สร้างฝัน...ขอสัญญา
จะกลับมาเขียนกลอนอีกครั้ง เหมือนดั่งเดิม
..............................................
...............................................
(ผ่านช่วงปีมอปลายหายเหนื่อยล้า
จะกลับมาวิ่งเล่น...เหมือนเช่นเคย