ปั้นเมฆเสกสู่ธุลีหล้า หยาดน้ำฟ้าปรอยสายหมายปลอบขวัญ ชนทั้งโลกเวียนว่ายวิบากวัน เป็นนิรันดร์สมมุติมายา แท้ใดเที่ยงแท้ธำรง ดำรงเกิดดับเสน่หา ผูกพันรัดร้อยกัปป์กาลเวลา เหว่ว้าหลงทางอ้างว้างมนุษย์ ดินน้ำไฟลมบ่มธาตุ ตัณหาพิสวาทมิสิ้นสุด มณีธรรมล้ำค่าวิมุติ สอนรู้หยุดปล่อยวางกระจ่างใจ เกิดดับนับเนื่องนานมา อวิชชาพาหลงอสงขัย กี่ภพชาติพบทางสว่างไป รู้เป็นไปในสังสารวัฏฏ์ชัดเจน...!
3372
0
0
หน้าส่วนตัว
