จะรู้สึกว่าเป็นกลอนที่แต่งเองมาจากใจ เป็นเมื่อใดก็เมื่อนั้น กลอนสด ที่ไม่ได้ ร่างไว้ก่อน แล้ว.........วันไหนที่ท้อ....ก็จะแต่งไม่ดี ไม่มีสมาธิ ไม่มีกระจิตกระใจ แต่ทุกครั้งที่นึกถึงพ่อและแม่ กับคนที่เราผูกพัน เราจะรักเค้ามาก มากจนบอกไม่ได้ว่า จักรวาลนี้ มีขอบเขตแค่ไหน กลุ่มกาแลคซีแล้วเล่า แต่ก้มีอีกหลายกลุ่มที่เรายังไม่ได้ศึกษา ก็เป็นเช่นไม่มีขอบเขตในการที่จะบอกคำว่า รัก..........อย่างจริงใจ