แอ็ปเปิ้ล
สุดเส้นขอบฟ้าสีคราม
ตะวันลับราตรีกาลเคลื่อนหา
แสงดาวหยอกเย้าแสงจันทรา
ความเงียบเหงาโลมเล้าหยาดน้ำตาหลั่งริน
เบื้องหน้ามีเพียงฟ้ากับทะเล
คลื่นซัดสาดความเหว่ว้าเป็นอาจินต์
ปราสาททรายที่ก่อไว้ทลายสิ้น
หลงเหลือเพียงเศษฝันให้กลืนกิน...บาดหัวใจ
โอ้...ความรักที่เคยถูกสั่งสอน
ทุกบททุกตอนมากค่าและยิ่งใหญ่
เชื่อมั่น ศรัทธา ทุ่มทั้งใจ
สุดท้ายเป็นได้แค่อากาศ...ที่ลอยวน
อยู่แห่งหนไหนไม่อาจรู้
รักลอยไกลสุดกู่จะเรียกคืนมาอีกหน
นี่ละนะ...ที่เค้าบอกว่าใจคน
ยากแท้จะหยั่งถึง...สับสนวุ่นวนหมดหวัง
เดินทางผ่านความช้ำบนทางรัก
มีเพียงความร้าวไหวผ่านมาทายทักแทบทุกครั้ง
แม้แต่กำลังใจสุดท้ายที
862
6
0
หน้าส่วนตัว
