ผ่านล่วงเลยวันวัยอันใสหวาน เคยเบิกบานเขียนกวีดนตรีแผ่ว คมเนตรดาววาวประกายฉายวี่แวว แต่ก็แคล้วคลาดกันจนวันนี้ จำรอยยิ้มหวานใสไร้เดียงสา ติดตรึงตราอยู่ในหัวใจนี่ เคยซึ้งตาต่อตาเกินพาที ด้วยว่ามีความหมายจากสายตา ครั้นเวลาผ่านไปหัวใจแห้ง รักลมลมแล้งแล้งใช่แสร้งว่า สิ่งที่คิดเป็นเล่ห์กลเคลือบมนตรา มารยาเคล้าผสมกับลมลวง.
1057
3
0
หน้าส่วนตัว
