น้ำตาหมอก
น้ำตาพรากจากแก้มแต้มกระดาษ
ถ้อยคำขาดใจความไม่กล้าไข
ฝืนปากกามาร่ายระบายไป
เป็นกลอนไทยใจความถึงทรามเชย
นึกอนาถนอนหนาวทรวงหวามวาบ
ซดกำซาบโศกซ้ำระกำเอ๋ย
น่าน้อยใจไหนรักกระไรเลย
คนที่เคยเคียงข้างมาห่างตา
ไม่เคยพูดคำรักด้วยคำพูด
ซ้ำพิสูจน์ไม่ได้ด้วยภาษา
มีแต่ใจใสสัตย์ด้วยสัจจา
ทอศรัทธาทอดยาวอยู่ยั่งยืน
บางครั้งคราวความรักก็มักหลง
ไม่เที่ยงตรงบอดตามต้องฝ่าฝืน
ต้องไขว่คว้าหาคลำต้องกล้ำกลืน
ไม่เคยตื่นตลอดเพราะบอดแล้ว
แต่ก็พร้อมยอมตนทนเพื่อรัก
เพื่อรู้จักใจจริงเป็นมิ่งแก้ว
ใจไม่เคยต้องความรักมักสิ้นแวว
และคลาดแคล้วความเป็นคนทุกคนไป
น้ำตาพรากจากแก้มแต้มก
1149
7
0
หน้าส่วนตัว
