เฌอมาลย์
มองนภาพร่างพราวดาวสดใส
ฝากห่วงใยไปบ้านนาว่าคิดถึง
อยู่คนเดียวเหว่ว้าพารำพึง
ยังคนึงถึงทุ่งทองแลท้องนา
ราตรีนี้มีหนึ่งคนบนความเหงา
อยู่กับเงาทุกวันเพื่อฝันหา
สิ่งที่เคยหวังไว้ในสัญญา
สร้างคุณค่าชีวิตลิขิตเอง
เปรียบดังนกหลงทางกลางเมืองใหญ่
ไปทางไหนไม่พ้นโดนข่มเหง
ความรู้น้อยต้อยต่ำใครยำเกรง
จึงวังเวงเคว้งคว้างบนทางใจ
หนึ่งความฝันคำสัญญาก่อนลาจาก
แม้นลำบากกี่หนยังทนไหว
หวังสักวันฟ้าช่วยอำนวยชัย
สิ่งฝันใฝ่เป็นดังที่หวังปอง
มองนภาพร่างพราวดาวยังใส
ฝากห่วงใยไปบ้านนาว่าอย่าหมอง
อยู่ทางนี้มีเงาเหงาตระกอง
คอยประคองยามเราร้านรานใจ