victoriasecret
ผืนดินร้าง...หว่างผา...ในป่าใหญ่
มีธารใส
ไหลผ่าน
ลานหินโล่ง
ไม้หลายหลาก
มากมาย
ระยายโยง
มองเห็นโพรง
โป่งดิน
ใต้หินทราย
มีเนินภู
อยู่ไกล
ในเบื้องหน้า
หมู่เมฆา
คณานับ
จับเป็นสาย
ทิวป่าไผ่
ไหวเอียง
อยู่เรียงราย
ยืนท้าทาย
สายลม
อย่างกลมเกลียว
ตรงโขดหิน
ดินดาน
บนลานกว้าง
ต้นไผ่คว้าง
กลางโขด
อย่างโดดเดี่ยว
เป็นไผ่หลง
พงษ์หมู่
อยู่ต้นเดียว
อวดใบเขียว
เรียวงาม
ช่างหวามจินต์
ไผ่หลงกอ...หน่อไผ่...ไม่ย่นย่อ
ยังแทงช่อ...หน่อผุด...มิหยุดสิ้น
ต้นแตกหน่อ...ต่อก้าน...พ้นลานดิน
คล้ายถวิล...ถิ่นฟ้า...นภางาม
หน่อเป็นลำ...ค้ำก้าน...แตกฐานราก
เป็นหลายหลาก...จากหนึ่ง...จึงสองสาม
ทุกคืนวัน.
881
5
0
หน้าส่วนตัว
