ฤกษ์
โบกมือลาก่อนแล้วใช่ลาลับ
คงได้กลับคืนมาเมื่อฟ้าใส
โลกไม่กว้างเกินกว่าจะก้าวไป
ต้องการเพียงกำลังใจมอบให้กัน
มิได้อายปริญญาที่ด้อยกว่า
มิได้บ้าเห่อเหิมมาเติมฝัน
มิได้หลงศิวิไลซ์ใคร่ประชัน
มิได้หวั่นสังคมก้มดูแคลน
เพียงหัวใจใฝ่รู้ดูโลกกว้าง
เพียงเปิดทางวางไว้ได้ตามแผน
เพียงแค่หวังก้าวหน้ามาทดแทน
เพียงเกี่ยวแขนคล้องใจไม่อายคน
อนาคตเริ่มได้ใช่ลำบาก
อนาคตทำนายยากดูสับสน
อนาคตสำคัญที่อดทน
อนาคตคนสองคนต้องมั่นใจ
เชื่อมั่นว่าหัวใจต่างใฝ่รัก
ซึ้งประจักษ์ตรงกันสำคัญหมาย
จึงขอฝากสิ่งหวงดวงหทัย
หากไม่ตายจะกลับมาซบบ่าเธอ....