ชวาลา
ลมพัดผ่านกาลเวลามานานเนิ่น
ยังขาดเขินอิงแอบหลังแนบฝา
ใบไม้พลิ้วหวิวไหวแกว่งไปมา
จำนัลจาเงียบเหงาเศร้าวังเวง
กับคืนหนึ่งวันเล่าที่เราผ่าน
เป็นตำนานขานขับกระฉับกระเฉง
มีจักจั่นส่งเสียงสำเนียงเพลง
แต่วันนี้เสียงครื้นเครงกับหายไป
แม้อาทิตย์ส่องแสงแรงเมฆกั้น
คืนพระจันทร์ส่องแสงหมดแรงไหว
ฟ้าหนอฟ้าเจ้าแกล้งข้าหรือไร
หันหลังให้ชอกช้ำระกำคอย
คงวันหนึ่งเสียงเพลงบรรเลงขึ้น
พระจันทร์ชื่นอาทิตย์ส่องดาวคล้องสอย
คงวันหนึ่งตำนานเสียงคู่เคียงดอย
ประดับสร้อยสายธารประสานสำเนียง
เมื่อล้มพลาดพลั้งผิดอย่าคิดท้อ
ยังมีผู้ช่วยก่อเติมต่อเสียง
มีพลิกผันเปลี่ยนแปรรายแลเรียง
ขอเราเพียงยึดสิ่งดีใ