หน้าส่วนตัว
กลอนดอกสร้อย
ใครเอ๋ยใครหนอ มายืนรอทุกเช้าสายบ่ายเย็น
ค่ำมืดดึกดื่นฝืนลำเค็ญ เพียงได้เห็นเนื้อนวลยวนใจ
เพราะคิดถึงมากมายใจฝันเพ้อ หลงละเมออยากได้เธอมาชิดใกล้
อยากให้เธอเห็นถึงความห่วงใย ที่ฝากไว้ข้างรั้วตรงที่ยืนรอ
ในยามนี้เธอกำลังทำอะไรอยู่ อยากจะรู้อยากจะเห็นเป็นลอยคอ
ชะเง้อชะแงอยากดูแลหยอกล้อ เห็นเธองอนเราง้อสอพลอจริงใจ
ใครหนอ ใครคนนั่น เธอหันมองหน่อย คนที่คอยถามถึงคะนึงใฝ่
โปรดคิดโปรดตรองลองเปิดใจ รับเอาใคร คนนี้พิจารณาเอย
621
1
0
