แก้วประเสริฐ
*น้ำมือเคียว*
* งามท้องทุ่งรุ้งตระวันทรงกลด
สีทองจรดท้องนาพาสู่ฝัน
รวงข้าวพลิ้วอ่อนไหวใจผูกพัน
แสงสีสันแววสะท้อนซ่อนวิไล
ทุ่งตระการผ่านมืองามยามตวัด
สีทองจรัสพราวพร่างสว่างไสว
มือหนึ่งโน้มรวบกวัดจัดพฤกษ์ไป
ไฉไลใช้เคียวเรียวเกี่ยวข้าวมา
หยดน้ำเหงื่อรินหลั่งทั้งสองแก้ม
ลิ้มร่องแซมใบหน้าแต่หรรษา
งามผิวผ่องละอองนวลทั้งหน้าตา
เพียงวาสนาได้ยลล้นทับทรวง
รวงข้าวเมล็ดวางลงตรงสู่พื้น
ยิ้มระรื่นสายตาน่าแหนหวง
ผืนนาน้อยส่งเจ้าเข้าตักตวง
ข้าวทุกรวงมีค่าสร้างอารมณ์
สายลมทุ่งหมุนสู่ผืนนากว้าง
หมุนเคว้งคว้างแลคิดจิตสับสน
อยากสนิทชิดสาวนาม