กุ้งหนามแดง
ใจหนึ่งรักขีดเขียนหมั่นเรียนรู้
อีกใจอู้เขม่นแบ่งเป็นสอง
เขียนแล้วได้อันใดจึงใฝ่ปอง
เปลืองสมองเปล่าปลี้ดีไหนกัน
ฝ่ายหัวดีจึงท้ามาสิโว๊ย
ถามกวนโอ๊ยยุแยงเชิญแข่งขัน
เล่นตี่จับเห็นเหมาะกว่าเลาะฟัน
ทั้งเจ็ดวันยอมเล่นเห็นสมควร
ข้างละสามต่อให้ฝ่ายดีหนึ่ง
ค่าตะบึงตะบอนก่อนเสสรวล
ถึงวันน้อยมิท้อเที่ยวก่อกวน
คอยยียวนปรามาศพลาดปราชัย
ตี่อักษรสูดลมจนเต็มปอด
ข้ามเขตจอดหลังยาวโน้มน้าวไหล่
ถูกยื้อยุดหมดแรงเสียงแล้งไป
จึงหมดไทถูกจับเป็นเชลย
ฝ่ายตรงข้ามได้ใจเห็นไหมเล่า
เสียแรงเปล่าหัดบู๊มิสู้เฉย
ตาเราบ้างวิ่งแปะไม่แวะเลย
เอาละเหวยสองหมับแล้วกลับแดน
เชลยสามถูกกักเรื่องชักกลุ้ม
ถู