แมวคราว
แม่จ๋า..
ยี่สิบห้าธันวาเวียนมาถึง
สิบนิ้วน้อยลูกพนมก้มคำนึง
ระลึกซึ้งพระคุณแม่อยู่แก่ใจ
กราบเท้า..
ด้วยใจเศร้าปนสุขลูกร่ำไห้
แม่สถิตย์ยังเมืองแมนอันแสนไกล
ลูกส่งใจมากอดแม่แค่คำนึง
ณ.วันนี้เวลานี้สี่ทุ่มกว่า
ได้เวลาลูกกำเนิดเกิดมาถึง
แม่ร้าวรวดปวดครรภ์คงพรั่นพรึง
ด้วยลูกดึงดิ้นดันผวนผันกาย
แม่จ๋า..
หมุนเวลาย้อนกลับไปแล้วใจหาย
ในคืนหนาวแห่งธันวาดาราราย
หลับสบายอุ่นอกแม่มาแต่เยาว์
รักแม่..
คอยดูแลให้ลูกน้อยห่างสร้อยเศร้า
สองมือแม่ทั้งคู่อุ้มชูเอา
รักใดเล่าเกินแม่นี้ไม่มีเลย
แม่จ๋า..
ยี่สิบห้าธันวาไม่อยู่เฉย
ขอพรพระแผ่บุญให้ไม่ละเลย
รักเหมือนเคยตั้งแต่เกิดกำเนิดกาย