นิลวรรณ
หรือเราไม่เคยรักกัน...?
ใจของฉันหนาวเหน็บและเจ็บปร่า
เพียงเสี้ยวหนึ่งเมื่อเธอทำเย็นชา
คงเป็นเรื่องธรรมดาคนทั่วไป
ยามที่เธอใกล้ชิดกับใครอื่น
ฉันเห็นแล้วขมขื่นและหมองไหม้
แต่ลบเลือนเหมือนไม่ได้เกิดอะไร
หรือ..เป็นเรื่องที่ทำใจไม่ยากเย็น
เธอห่างเหินไม่โทรหา
ฉันแอบซ่อนน้ำตากลัวใครเห็น
แต่แห้งเองโดยผ้าซับไม่จำเป็น
ความทุกข์เข็นเพียงวันกลับมั่นใจ
ยามนี้เธอมาแรมร้าง
ฉันวุ่นวายอ้างว้างทั้งหวั่นไหว
แต่เรื่องอื่นแทรกมาก็ลืมไป
คิดอยู่ว่าทำไมไม่เศร้าตรม
หรือเราไม่เคยรักกัน...?
กับทุกวันที่เฝ้าฝั่งและสั่งสม
เป็นความรัก ความใคร่ ใฝ่นิยม
หรือเป็นเพียงอารมณ์ที่พาไป
1804
15
0
หน้าส่วนตัว
