เจรนัย
จะโอบกอดยอดขวัญในคืนหนาว
ร่วมชมดาวจันทราจนฟ้าสาง
ได้แนบอิงพิงอ่อนจนหมอกจาง
ให้กองฟางประคองให้สองเรา
มองอาทิตย์เผยโฉมขึ้นชูฟ้า
ส่องสว่างบนเมฆาที่อับเฉา
หมู่วิหคโผผินบินผ่านเรา
ที่แนบเคล้าเคียงคู่อยู่เดียวดาย
ขอเวลาสองเราในครั้งนี้
ให้ติดตรึงทุกนาทีมิจางหาย
อย่าแปรเปลี่ยนความรักให้กลับกลาย
มาสลายรักพังให้ช้ำทรวง
ช่วงเวลากลางคืนแม้สั้นนัก
จะบอกรักก็ไม่ทันกับวันหวน
กลัวแต่ใจทรามเชยจะเรรวน
มิใคร่ครวญแปรเปลี่ยนเป็นอื่นไป
จะเชื่อใจได้ไหมเจ้าคนดี
ว่าเจ้านี้หมายรักครองสมัย
สำหรับข้ารักเจ้าสุดดวงใจ
ขอประทับแก้มไว้เป็นสัญญา
แม้ล่วงเกินไปหน่อยอย่าถือโ
หน้าส่วนตัว
1070
2
0
