แลลอดกิ่งไม้คล้ายภาพฝัน เห็นงามจันทร์พูนดวงกลางห้วงหาว ท่ามทะเลเมฆแสนวิเวกล้วนหมู่ดาว สุกสกาวพราวพริบแสงแข่งประชัน เด็ดการเวกเบามือกลัวกลีบหล่น แล้วทัดผมให้หอมอวลนวลแก้มขวัญ แอบหลิ่วตากับดวงดารานับร้อยพัน ได้ฝากฝันฝากใจยามไกลกัน กระซิบถึงคนไกลอยู่ไหนนี่ คนทางนี้รอคืนเรือนให้รับขวัญ ลบรอยเศร้าหนาวในดวงจิตนิจนิรันดร์ ลืมโศกศัลย์เพียงรอยยิ้มที่อิ่มใจ นานจนตรอมจนตรมระทมท้อ กี่ปีแล้วละหนอพรากลานานแค่ไหน กลับมาบ้านวิมานดินนะดวงใจ แผ่นดินไทยพลีให้เจ้าได้ก้าวเดินเต็มภาคภูมิ...!.
1371
2
0
หน้าส่วนตัว
