หนึ่งนักปราชญ์คลี่คลายหลายปัญหา ด้วยแสงศรัทธ์ปรัชญาคว้าความหมาย จากจุดเริ่มเจิมทางสร้างสู่ปลาย จากโจทย์กลายคำตอบอันชอบกล วันหนึ่งปราชญ์เปิดเปรยออกเอ่ยเอื้อน แด่หนึ่งเพื่อนผู้กวาดล้างทางถนน "น่าสงสารงานหนักปลักเปื้อนปน อับปัญญาพาตนเหนื่อยกายา" หนึ่งนักกวาดจึงถามทวนนักปราชญ์ ถึงอาชีพผู้ฉลาดเปรื่องปราดว่า "ขอบคุณท่าน ผู้มากหลากปัญญา ท่านประกอบสัมมาอาชีพใด" คำเฉลยคนฉลาดผู้ปราดเปรื่อง "ข้าศึกษาหลากเรื่อง ไยสงสัย? อาทิ พฤติรรม และจิตใจ ปรารถนาแห่งใครในแผ่นดิน" คนเขลาขลาดผู้กวาดทางพลางยิ้มแย้ม ประดับแซมสุ้มเสียงสำเนียงศิลป์ "สงสารท่านเช่นกันผู้ค้นจินต์ ผู้กวาดล้างโศกสิ้นแก่ใครใคร"
12 มีนาคม 2550 12:47 น. - comment id 669255
เจ้าตัวรู้ดีที่สุดค่ะ
12 มีนาคม 2550 16:04 น. - comment id 669352
12 มีนาคม 2550 16:41 น. - comment id 669389
ใจใสสะอาด...ก็เพียงพอนะ เด็กชายกวีปกรณ์
12 มีนาคม 2550 17:51 น. - comment id 669489
ทุกอย่างล้วนอยู่ที่ใจ
13 มีนาคม 2550 14:18 น. - comment id 669966
เดี๋ยวน้องเล็กอาสาไปกวาดใจนักปราชญ์คนนั้นให้ เอาป่ะค่ะ
20 มีนาคม 2550 13:40 น. - comment id 673592
แต่ดีจังหลวงเพื่อน