ยังยืนอยู่คู่ฟ้ายังกล้าฝัน ถึงบางวันยังท้อยังหวั่นไหว สูดหายใจแล้วจินตนาการไกลไกล เพราะยังต้องก้าวต่อไปจะหวั่นไหวอะไรกัน ข้างหน้าคงไม่ใช่หนทางสงบ ยังต้องพบอุปสรรคหลากหลายนั่น แต่ไม่เบื่อและยังเชื่อว่าสักวัน สิ่งที่ฉันเฝ้าไฝ่ฝันนั้นเป็นจริง
4 กุมภาพันธ์ 2545 01:55 น. - comment id 33666
โอมมมมม เพี๊ยง.... คิดถึงพี่ดอกคูณมากที่สุดครับ (ตอนนี้โมโนก็หายไปหลายวันแล้วนะเนี่ย)
4 กุมภาพันธ์ 2545 22:26 น. - comment id 33770
อย่าหายไปนานนะจ๊ะมีคนเค้าคิดถึงกันหลายคน
5 กุมภาพันธ์ 2545 16:07 น. - comment id 33873
แวะมาอย่างตั้งใจ แล้วก็รู้สึกได้ว่าดีจัง