....นกน้อยสร้างรังแต่พอตัว....

ปราณรวี


     ฟ้าร้องครืนครืนมา   ได้เวลาฝนเริ่มตก
สายลมพัดกรรโชก   โบกปลิวไหวใบไม้ร่วง
     ฝูงนกผกโผบิน   กลับคืนยังถึงรังรวง
อบอุ่นกรุ่นในทรวง   รังรวงน้อยคอยเจ้าคืน
     แม้รังจะน้อยนิด   เจ้าไม่คิดจิตขัดขืน
ยามเย็นเร่งกลับคืน  สุขสดชื่นตื้นตันทรวง
     สร้างไว้แต่พอดี   เต็มล้นปรี่ความแหนหวง
คุ้มกันภัยทั้งปวง    ร้อนเย็นล่วงหมดห่วงใย
     สายฝนยังสาดซัด   ยอดไม้กวัดสะบัดไหว
เอนโอนโยนโยกไป   แกว่งรังให้ไหวตามลม
     เจ้าเพียงแค่นกน้อย   ดูดั่งด้อยน้อยใจตรม
รังเล็กใช่ขื่นขม    หรือปรารมภ์ระทมใจ
     ครอบครัวล้วนเปี่ยมสุข   ไร้เรื่องทุกข์อยู่อาศัย
เท่านี้ก็พอใจ   หมดหมองไหม้ในวิญญาณ์
     เมื่อเปรียบกับมนุษย์   ช่างแสนสุดเวทนา
รัก โลภ หลง โกรธา    ราคะ จริต จิตฟั่นเฟือน
     ไม่รู้จักเพียงพอ   คำที่ "พ่อ" คอยย้ำเตือน
ไขว่คว้าหาดาวเดือน  เหมือนคนบ้าเพราะฟ้าไกล
     ไม่คิดว่าวันหนึ่ง   จะถึงคราที่จากไป
เสื้อผ้าชุดหนึ่งให้    ไว้ติดตัวชั่วนิรันดร์...
รูป: http://www.wpclipart.com/imgpage.html?http://www.wpclipart.com/animals/birds/
_Miscellaneous/bird-nest_1.png  				
comments powered by Disqus
  • พี่ศิณีจ้า

    3 มีนาคม 2550 02:18 น. - comment id 536832

    โททนเสหน่คง สำคัญหมาย ในกายมี
    นรชาติ ติ วางวาย มลายสิ้นทั้งอินทรี
    สถิตทั่ว แต่ชั่วดี ประดับไว้ในโลกา
    ค่ะน้องปราณ รวี..........เพราะมาค่ะบทนี้ เพราะมาก .....พี่ศิณีขอชอบด้วยความจริงใจนะค่ะ......ปราณรวีเก่งจัง....ทำไงค่ะ สอนมังค่ะ อิอิ
    41.gif41.gif41.gif41.gif41.gif59.gif59.gif
  • ปราณรวี

    3 มีนาคม 2550 02:44 น. - comment id 536834

    สวัสดีค่ะพี่ศิณี 36.gif
    
    ทีศิณียกมาหายไปบรรทัดแรกค่ะคือ
    
    "พฤษภกาศร อีกกุญชรอันปลดปลง"
    โททนต์ ..........................................
    
    ป.ปลาไม่ค่อยถนัดกาพย์แบบนี้ค่ะ
    แต่งแทบทุลักทุเลพอควรค่ะ  11.gif
    
    อากาศที่อังกฤษเป็นยังไงบ้างคะ?? วันนี้บ้านป. มีทั้งแดด หิมะ ฝน และลมตึง ๆ ค่ะ ผลพวงจากทอร์นาโดจากทางใต้ค่ะ.... 3.gif
    
    Have a good weekend นะคะ ขอบคุณค่ะที่แวะมาเยี่ยมสม่ำเสมอ  8.gif
  • แก้วประเสริฐ

    2 มีนาคม 2550 19:31 น. - comment id 663525

    36.gif16.gif36.gif
    
          ภาพงามกลอนงามขอเก็บภาพด้วยนะครับขอบคุณ
    
                  16.gifแก้วประเสริฐ.16.gif
  • ปราณรวี

    2 มีนาคม 2550 11:34 น. - comment id 664846

    เป็นนกน้อย สร้างรัง แต่พอตัว
    ไม่เมามัว โลภมาก อยากจะได้
    แค่อยู่สุข ทุกข์ร้อน ได้ผ่อนคลาย
    แสนสบาย ก็พอ แล้วหนอเรา...
  • ครูพิม

    2 มีนาคม 2550 11:38 น. - comment id 664848

    1.gif น้อง ป.กาพย์ยานี แต่งง่ายที่สุดเลยค่ะ
    นกน้อยทำรังแต่พอตัว 
    เจ้าอย่ากลัวเมื่อบินไกล
    ยามร้างและห่างไกล
    ขอใจเจ้าจงอดทน
    
    นกน้อยเจ้าไกลบ้าน
    คิดอ่านหลายเรื่องจึงสับสน
    น้องจ๋าอย่าได้กังวล
    หลายคนรอคอยอย่าน้อยใจ
    
    นกน้อยน้อยตัวนี้
    คนดีเจ้าอย่าอ่อนไหว
    หลายเรื่องที่กวนใจ
    ทิ้งไปเสียอย่าเสียใจ..
    36.gif36.gif
    คิดถึงนะคะน้องป.
    ดูแลสุขภาพของตัวเองด้วย
    พี่พิมรออยู่นะคะ
    อย่าลืม..รูปนะคะ
    44.gif
  • ห้วงคำนึง

    2 มีนาคม 2550 12:44 น. - comment id 664859

    เสน่ห์ของกาพยานี11 คือการใช้คำคมที่ทรงอานุภาพ
    ด้วยเหตุที่ว่ามีจำนวนพยางค์ในวรรคน้อย จึงต้องคัดสรรคำเป็นพิเศษที่จะบรรจุลงในแต่ละวรรค นั่นคือสิ่งที่ผมชอบ  กลอน8สามารถสื่อได้ใกล้เคียงกับร้อยแก้วมากที่สุด เพราะว่าจำนวนคำในวรรคเยอะเอาการ
    1.gif
  • djv'dbd

    2 มีนาคม 2550 13:02 น. - comment id 664868

    อย่าลืมไปเวียนเทียนวันมาฆะบูชานะครับ16.gif16.gif16.gif
  • ก่องกิก

    2 มีนาคม 2550 13:03 น. - comment id 664871

    หลานปราณ
    เพราะนะครับ
    ฝีมือยอดเยี่ยม
    16.gif8.gif16.gif
  • ชมพู

    2 มีนาคม 2550 13:15 น. - comment id 664882

    พอดีนกตัวใหญ่ค่ะ
    เลยต้องสร้างรังใหญ่ๆ
    นี่ก็กะว่าจะสร้างห้องนั่งเล่นเพิ่ม
    มีสนามหน้าบ้าน ผูกชิงช้า ไว้เผื่อ
    ให้ลูกนอนเล่น อ้อ...คุณพ่อนกชอบ
    จิบเหล้าค่ะ สงสัยต้องจัดสรรมุมดีๆ 
    สำหรับเค้าอีกหน่อย แหม...อย่าอิจฉาน้า
    (ฝันกลางวัน แก้เซ็ง)
    
    38.gif38.gif38.gif38.gif38.gif38.gif38.gif
  • เฌอมาลย์

    2 มีนาคม 2550 14:19 น. - comment id 664920

    สุดท้ายก็ไม่เหลืออะไรเลยค่ะ
    นอกจากความดี หรือชั่วที่ตัวตนคนนั้นได้ฝากไว้ก่อนจากโลกนี้ไป36.gif57.gif
  • whitleily

    2 มีนาคม 2550 14:23 น. - comment id 664924

    ชีวิตราบเรียบ  ไม่ไขว่คว้า  ไม่ต้องการสิ่งใด
    ที่เกินความสามารถเท่านี้ชีวิตก็พบกับความ
    สุขแล้วค่ะ...    สร้างรังแต่พอตัว  และพอใจ
    เท่านี้  คนที่อยู่ก็สุขใจค่ะ.....11.gif
  • บินเดี่ยวหมื่นลี้

    2 มีนาคม 2550 14:40 น. - comment id 664943

    บินมาเยี่ยมนะ....
    31.gif
  • ศรรกรา

    2 มีนาคม 2550 15:03 น. - comment id 664955

    ขอเป็นนกขี้คร้านสร้างรังอยู่
    ขออยู่คู่กับเธอจะได้ไหม
    แม้จะเบียดไม่บ้างอย่าใส่ใจ
    เอาเถอะนะอย่าบ่นไปอาศัยนอน
    **********************************************
  • อินสวน

    2 มีนาคม 2550 15:04 น. - comment id 664957

    จะมีไหมนกน้อยที่ลืมตัว  หลงเมามัวเสพสีสัน
    ลืมช่วงห้วงวารวัน       แจ้วจำนรรจ์เร่ร่อนไป
  • หอมดอกลำดวน

    2 มีนาคม 2550 15:29 น. - comment id 664974

    เสียงฟ้าคำรณร้อง
    ฝนค่อยพ้องบนแผ่นดิน
    หมู่นกก็โบกบิน
    กลับคืนถิ่นที่เคยเนา
    
    ลมชายสยายช่วง
    สัมผัสทรวงให้ซบเซา
    ฝนเร่งระรุมเร้า
    กระหน่ำสาดจนอาจซม
    
    แต่รังอันน้อยน้อย
    ก็คอยป้องคอยปลิดปม
    เขตทางที่ทับถม
    ความทวยทมมาพล่ามทัณฑ์
    
    ไม้โบกสะบัดปลาย
    ประหนึ่งกายถูกกดดัน
    แต่เรือนที่รวงรรร
    แล้วหรือรอยจะร่อยหรอ
    
    เพราะนกวิหครู้
    จักสร้างรังแต่เพียงพอ
    ชีวิตจึงทาบทอ
    ความสดใสอยู่นับนาน
  • White roses

    2 มีนาคม 2550 15:44 น. - comment id 664996

    โลภโกรธหลงทำให้มนุษย์ ไม่รู้จักคำว่าพอค่ะ..34.gif
  • คอนพูทน

    2 มีนาคม 2550 17:11 น. - comment id 665044

    รวงรังนกยังรัก
    สะเทือนหนักสะท้านใน
    ป่าเขาลำเนาใส
    อันตรายมากหมายมอง..
    
    36.gif4.gif3.gif16.gif
  • กุหลาบน้ำตา

    2 มีนาคม 2550 17:48 น. - comment id 665070

    9.gif9.gif9.gif9.gif9.gif
    
    สวัสดีครับ  คุณ ปราณรวี
    
       ตราบใดที่มนุษย์ยังยืนแทบพื้นแห่ง
    
    โลกมายา  ความไม่พอย่อมเกิดแก่มนุษย์
    
    57.gif57.gif57.gif57.gif57.gif
  • น้ำนมราชสีห์

    2 มีนาคม 2550 18:14 น. - comment id 665118

    มาเป็นพุทธปรัญา 31.gif น่านับถือ
  • ทะเลใจ

    2 มีนาคม 2550 19:48 น. - comment id 665130

    เอ่ พี่ ป.ปลา ตากลม  มีอะไรฝังใจเกี่ยวกะนกปะคะเนี่ย
    
    อิ อิ  ..
    
    แวะมาด้วยความคิดถึงค่ะ 11.gif
  • ปราณรวี

    2 มีนาคม 2550 22:00 น. - comment id 665207

    สวัสดีค่ะพี่ครูพิม 36.gif
    
    ป. ถนัดกลอนแปดมากกว่าค่ะ อันนี้วกวนอยู่หลายรอบกว่าจะออกมาได้เท่านี้ค่ะ..คงต้องค่อย ๆ หัดเขียนไปบ่อยๆ ... ป. อยากเขียนกลอนรูปแบบอื่นบ้าง..เป้าหมายต่อไปคือโคลงสี่สุภาพ..แต่ยากจัง...ขี้เกียจจำรูปแบบ..36.gif
    
    ขอบคุณพี่ครูพิมมากค่ะที่ให้กำลังใจ ป. มาตลอด 29.gif
    
    ตอนนี้มีแต่รูปเก่า ๆ ที่ถ่ายเก็บไว้ ปีนี้ ป. ไม่ได้เก็บรูปเลย..หิมะตกกระปริบกระปรอย ไม่สวย..ป. จะรอให้ตกหนัก ๆ อีกสักครั้ง จะเก็บรูปส่งไปให้พี่ครูพิมดูค่ะ  11.gif
  • ปราณรวี

    2 มีนาคม 2550 22:04 น. - comment id 665208

    สวัสดีค่ะคุณห้วงคำนึง 36.gif
    
    สำหรับ ป. กาพย์ยานี 11 เป็นรูปแบบที่ยังยากอยู่ค่ะ ป. ถนัดกลอนแปดมากกว่า...สำหรับอันนี้แต่งเสร็จแล้ว มาทบทวนอ่านหลายรอบ ยังไม่พอใจเท่าไร แต่ไม่ทราบจะแก้ไขอย่างไรแล้วค่ะ...คงต้องรื้อทั้งหมดแระค่ะ.. 11.gif
    
    ขอบคุณมากค่ะที่แวะมาเยี่ยม 29.gif
  • ปราณรวี

    2 มีนาคม 2550 22:06 น. - comment id 665209

    สวัสดีค่ะคุณลุงก่องกิก 36.gif
    
    อย่าลืมทำบุญเผื่อหลานด้วยเด๊อค่ะ...11.gif
  • ปราณรวี

    2 มีนาคม 2550 22:09 น. - comment id 665210

    หวัดดีจ้าชมพูฯ 36.gif
    
    เป็นครอบครัวนกครอบครัวใหญ่เลยนะนั่น..อิอิ..เอ...นกเล่นชิงช้าด้วยเหรอคะ...แล้วไม่มีมุมของแม่นกบ้างหรือคะ...อิอิ ...11.gif
  • ปราณรวี

    2 มีนาคม 2550 22:12 น. - comment id 665212

    อาาาา...เพื่อนเฌอมาลย์...ปลงรับวันมาฆะซะแล้ว...อิอิ...ทุกอย่างคือสมมุติค่ะ 11.gif
  • ปราณรวี

    2 มีนาคม 2550 22:15 น. - comment id 665214

    ดีจ้า Whitelily  36.gif
    
    ถ้าเราพอใจกับสิ่งที่เรามี แค่นี้ก็ทำให้มีความสุขแล้วละค่ะ นินิ...ปลงรับวันมาฆะกันเนาะ..11.gif
  • ปราณรวี

    2 มีนาคม 2550 22:19 น. - comment id 665217

    สวัสดีค่ะคุณบินเดี่ยวฯ ...สบายดีนะคะ 11.gif
  • ปราณรวี

    2 มีนาคม 2550 22:21 น. - comment id 665218

    สวัสดีค่ะศรรกรา 36.gif
    
    รังเล็ก ๆ จะได้เบียดกันไง อุ่นดี..อิอิอิ..74.gif
  • ปราณรวี

    2 มีนาคม 2550 22:29 น. - comment id 665222

    นกน้อยไม่เคยเหลิง
    หลงระเริงกับแสงสี
    รักในสิ่งที่ตนมี
    แบบพอดีไม่มากไป 36.gif
    
    สวัสดีค่ะคุณอินสวน ตราบใดที่สิ่งแวดล้อมยังคงสภาพเดิมมากที่สุด คิดว่าสรรพสัตว์ก็ยังคงสภาพความเป็นอยู่เดิม ๆ ไว้ค่ะ แต่สิ่งแวดล้อมที่เปลี่ยนไปนี่น่าเป็นห่วงค่ะ...ปรับตัวไม่ได้อาจสูญพันธุ์ไปเลย
    
    ขอบคุณค่ะที่แวะมาเยี่ยม 29.gif
  • ปราณรวี

    2 มีนาคม 2550 22:32 น. - comment id 665226

    สวัสดีค่ะคุณหอมดอกลำดวน 36.gif
    
    ชอบกลอนที่คุณแต่งมากค่ะ เพราะมาก  11.gif
    
    ขอบคุณมากค่ะที่แวะมาเยี่ยม 29.gif
  • ปราณรวี

    2 มีนาคม 2550 22:35 น. - comment id 665229

    หวัดดีค่ะกุหลาบขาว  36.gif
    
    บ้านเรามีตัวอย่างของการที่ไม่รู้จักเพียงพอ แล้วนำมาซึ่งความเดือดร้อน ให้เห็น...เป็นกรณีตัวอย่างค่ะ  7.gif
  • ปราณรวี

    2 มีนาคม 2550 22:38 น. - comment id 665232

    แต่รังช่วยปกป้อง
    อันตรายภัยทั้งผอง
    อื่นใดไม่หมายปอง
    หวังครอบครองแค่รังเรา 36.gif
    
    หวัดดีค่ะคุณคอนพูทน  11.gif
  • ปราณรวี

    2 มีนาคม 2550 22:40 น. - comment id 665234

    สวัสดีค่ะคุณกุหลาบน้ำตา 36.gif
    
    กิเลสไงคะเป็นต้นเหตุแห่งภัยทั้งปวง
    
    คุณกุหลาบฯ สบายดีนะคะ 11.gif
  • ปราณรวี

    2 มีนาคม 2550 22:43 น. - comment id 665236

    สวัสดีค่ะคุณน้ำนมราชสีห์ 36.gif
    
    ป. ไม่ถนัดกลอนรูปแบบอื่นเลยค่ะ นอกจากกลอนแปด...คงต้องใช้เวลาอีกนานค่ะ กว่าจะแต่งแบบอื่นได้...จริง ๆ ก็พยายามนะคะ...ไม่อยากย่ำ ๆ อยู่ที่เดิม...คุณสบายดีนะคะ 11.gif
  • ปราณรวี

    2 มีนาคม 2550 22:45 น. - comment id 665239

    สวัสดีค่ะคุณลุงแก้วประเสริฐ 36.gif
    
    ป. ไม่ค่อยพอใจกลอนชุดนี้เท่าไรค่ะ..แต่งไม่เพราะ..ยังคิดว่าถ้าเอาไปแปลงเป็นกลอนแปด จะออกมาหน้าตาเป็นยังไงนะ...คุณลุงแก้วสบายดีนะคะ  11.gif
  • ปราณรวี

    2 มีนาคม 2550 22:47 น. - comment id 665248

    หวัดดีจ้าน้องเอม  36.gif
    
    ป. ไม่มีอะไรกะนกหรอกค่ะ...แต่ชอบนั่งดูรูปสวย ๆ ในเนตเวลาว่างๆ...เจอรูปไหนสวยก็เซฟเก็บไว้...แล้วนำมาแต่งกลอนทีหลังน่ะจ้ะ...น้องเอมสบายดีนะจ๊ะ  11.gif
  • แต้มแมว

    3 มีนาคม 2550 08:28 น. - comment id 665289

    เพราะคนไม่รู้จักความสุข ที่แท้จริง  จึงวิ่งแสวงหา....
    สุขใดเล่า..จะเท่าสุขบนความไม่มีอะไร..
    ในความมีอะไร...
    
    ขอบคุณครับ..ที่เป็นกำลังจัยให้..ในความไม่มีอะไร...
    บนความมีอะไร...(งง..ตัวเอง)64.gif
  • ห้วงคำนึง

    3 มีนาคม 2550 13:43 น. - comment id 665338

    ในการเล่นกาพยานี 11 ให้ได้ความงามที่ไม่น้อยน่าไปกว่า กลอนนั้น  จุดเด่นมีหลายจุดนะครับ  แต่ผมมักให้ความสำคัญกับสองสิ่งนี้
    คือ  
    1.เสียงสัมผัสอักษร ในวรรคเดียวกัน ซึ่งพยายามใช้สัมผัสอักษรเสียงตกกระทบยิ่งดี    วรรค 1,3   จังหวะ  123  45      สัมผัสอักษร คำที่  3 กับ  5  ยิ่งดี ครับ     วรรค  2,4  จังหวะ  123  456   สัมผัสอักษรคำที่  3 กับ 6   แต่ถ้าหากทำไม่ได้ ก็ไม่ควรที่จะใช้สัมผัสสระแต่อย่างใด ซึ่งเราๆติดสำนวนกลอนมา  ใช้ได้แต่อย่ามาก เพราะจะทำให้ความเฝือนลงทันทีครับ
    นายผี 
    ในฟ้าบ่มีน้ำ
    ในดินซ้ำมีแต่ทราย
    น้ำตาที่ตกราย
    ก็รอซาบบ่อาบซึม
    (จากเรื่องอิศาน ของนายผี)
    
    จิตร
    เปิปข้าวทุกคราวคำ
    จงสูจำเป็นอาจิณ
    เหงื่อกูที่สูกิน
    จึงก่อเกิดมาเป็นรวง
    (ลืมชื่อ  ของจิตร ภูมิศักดิ์) 
    
    สำนวนใกล้เคียงกันครับ  ท่านทั้งสองแหวกแนวจาก เจ้าฟ้ากุ้งได้อย่างชัดเจน  ทำให้วงการกาพย์สะเทือนเลื่อนลั่น เลย  
    เนื่องจากเจ้าฟ้ากุ้ง  แต่งกาพย์โดยมากใช้สัมผัสเคียง
    
    เรือครุฑยุดนาคหิ้ว    
    ลิ่วลอยมาพาผันผยอง
    พลพายกรายพายทอง
    ร้องเห่โห่โอ้เห่มา
    (ลืมชื่ออีก เจ้าฟ้ากุ้ง)
    ท่านใช้สัมผัสสระ แต่ละวรรค
    ซึ่งกวีรุ่นหลานต่อมาเห็นว่า ไม่งดงามเท่าสัมผัสอักษรในแต่ละวรรคครับ
    
    2.คำ   ถ้าหากจะรังสรรค์คำนิดนึง ให้ดูอลังการ หรือให้ดูกระชับแล้ว  จะทำให้กาพย์ซึ่งมีจำนวนคำบังคับในวรรคที่ไม่มากเท่าไหร่  แต่ว่าสามารถขยายความได้ดีเลยครับ  ข้อนี้ไม่ต้องทำเหมือนผมก็ได้   
    
    ปากกาที่กล้าแกร่ง
    ต้องทิ่มแทงอธรรมทำ
    ปากกาที่ก้มจำ-
    นนต่อโจรย่อมคือโจร
    (จากนาฏกรรมบนลานกว้าง  คมทวน คันธนู)  
    
    อีกอย่างหนึ่งที่ กวีร่วมสมัยนิยมใช้คือ การใช้คำเสียงหนัก-เบา เข้ามาช่วยในการแต่งกาพย์ ซึ่งให้ใกล้เคียงกับอินทรวิเชียร แต่มีจังหวะที่ต่างกันออกไป
    ตัวอย่างอินทรวิเชียร(สามัคคีเภท)
    
    ควรเพื่อจะสมเภท
    ภยเวทนาการ
    ด้วยท่านพฤฒาจารย์
    พะกระทบประสบทัณฑ์
    โดยเต็มกตัญญู
    กตเวทิคราครัน
    ใหญ่ยิ่งและยากอัน
    นรอื่นจะอาจทน
    .....
    ....
    
    กาพย์
    
    1.เสียงฟ้าคำรณร้อง
    ฝนค่อยพ้องบนแผ่นดิน
    หมู่นกก็โบกบิน
    กลับคืนถิ่นที่เคยเนา
    
    เสียงฟ้า/คำรณร้อง    ฝนค่อยพ้อง/บนแผ่นดิน
    นกกา/ก็โบกบิน       กลับคืนถิ่น/ที่เคยเนา
    
    ถ้าอ่านเรื่อยๆ โดยไม่วรรค  มันก็ดูเหมือนจะหยุดชะงัก วรรคให้เองตามคำ ที่บรรจุ
    
    2.ลมชายสยายช่วง
    สัมผัสทรวงให้ซบเซา
    ฝนเร่งระรุมเร้า
    กระหน่ำสาดจนอาจซม
    
    บทนี้ เล่นสัมผัสตกกระทบ  ทำให้จังหวะดูดีขึ้น
    
    ลมชายสยายช่วง                  (ล ช  ส  ย  ช)
    สัมผัสทรวงจนซบเซา           (ส ผ   ซ  จ   ซ  ซ)
    ฝนเร่งระรุมเร้า                 (ฝ   ร   ร   ร  ร)
    กระหน่ำสาดจนอาจซม          (ก   น   ซ  จ  อ  ซ)
    
    ผมพยายามที่จะทำให้มันดูดีแต่ก็ยังแต่งได้ไม่ถึงขั้นเท่าไหร่เลยครับ ฝีมือยังอ่อนๆอยู่มาก อาศัยแต่งไปเรื่อยๆ
    
    
    ฟ้าร้องครืนครืนมา   ได้เวลาฝนเริ่มตก
    สายลมพัดกรรโชก   โบกปลิวไหวใบไม้ร่วง
    
    คำสุดท้ายวรรคสองไม่ค่อยเห็นเสียงนี้เลย แต่ไม่ผิดครับ
    
    คำสุดท้ายวรรคสี่ ก็ไม่ค่อยเห็นเสียงนี้  ส่วนใหญ่กวีร่วมสมัยนิยมใช้เสียงจัตวา และสามัญ  เพื่อสามารถส่งต่อไปบทต่อไปได้ครับ
    
         ฝูงนกผกโผบิน   กลับคืนยังถึงรังรวง
    อบอุ่นกรุ่นในทรวง   รังรวงน้อยคอยเจ้าคืน
    
    บทนี้การใช้สัมผัสสระเทียบเคียง ทุกวรรค ซึ่งเข้าทำนองเจ้าฟ้ากุ้ง ก็งดงามมิใช่น้อยครับ ขึ้นอยู่กับว่าจะแสดงอานุภาพได้มากแค่ไหน  แต่หากลองสังเกตดู   ถ้าละสัมผัสระหว่าง วรรคที่ 3 และวรรคที่ 4  จะทำให้น่าอ่านขึ้น
    
         แม้รังจะน้อยนิด   เจ้าไม่คิดจิตขัดขืน
    ยามเย็นเร่งกลับคืน  สุขสดชื่นตื้นตันทรวง
    
    คำสุดท้ายวรรคที่สอง ใช้เสียงสูง  ซึ่งเดี๋ยวนี้นักกวีที่ผมเห็นเค้าไม่ค่อยเล่นกัน เนื่องจากยึดแบบวรรณวิเคราะห์กันหมด(มั้งครับ) ไม่แน่ใจ   ส่วนมากใช้เสียงสามัญครั 
    
         สร้างไว้แต่พอดี   เต็มล้นปรี่ความแหนหวง
    คุ้มกันภัยทั้งปวง    ร้อนเย็นล่วงหมดห่วงใย
    
    บทนี้เช่นกัน คำสุดท้าย  แล้วขอเสริมเรื่องคำที่ใช้ประสมกัน  เต็ม ,ล้นปรี่  ความหมายขัดกัน   เหมือน  ร่มเงาแห่งสุริยแสง   (อันหนึ่งร้อน อันหนึ่งเย็น มีที่ไหน)  แต่ที่นี้ความหมายไปทางเดียวกัน แต่ว่า ใช้ด้วยกันไม่ได้  ลอง ใช้คำว่า เอ่อล้น (ความหมายจะไม่กำกวมขึ้น) 
    
         สายฝนยังสาดซัด   ยอดไม้กวัดสะบัดไหว
    เอนโอนโยนโยกไป   แกว่งรังให้ไหวตามลม
    
    คำว่า "แกว่งรัง"  ผมสามารถตีความได้ว่า  รังแกว่งไป      แต่ถ้าหากเดาใจผู้เขียนแล้ว  คงอยากให้หมายถึง   "ต้นไม้แกว่ง"  ไม่ใช่รังแกว่ง หลายคนอาจตีความได้เหมือนผม  คำประพันธ์ต้องดำเนินทางเดียว ห้ามตีความได้สองแง่สองง่าม
    
         เจ้าเพียงแค่นกน้อย   ดูดั่งด้อยน้อยใจตรม
    รังเล็กใช่ขื่นขม    หรือปรารมภ์ระทมใจ
    
    จากบทการที่มีสระ ไอ เป็นสัมผัสในวรรคทั้งบท แล้วบทนี้มีสระไอจบส่งท้าย  จะทำให้บทต่อไป อ่านเฝือนลงทันที เนื่องจากสระซ้ำถี่เกินไปครับ ลองดูบทหน้า
    
         ครอบครัวล้วนเปี่ยมสุข   ไร้เรื่องทุกข์อยู่อาศัย
    เท่านี้ก็พอใจ   หมดหมองไหม้ในวิญญาณ์
    
    เหมือนกับที่คิดไว้  บทนี้คือการกล่าวถึงโครงเรื่องสำคัญ ดำเนินไม่หลวม แต่เสียงสระ มาทำลายโครงเรื่อง  ลองสังเกตุสระไอสิครับ เยอะไปรึป่าว
    
         เมื่อเปรียบกับมนุษย์   ช่างแสนสุดเวทนา
    รัก โลภ หลง โกรธา    ราคะ จริต จิตฟั่นเฟือน
    
         ไม่รู้จักเพียงพอ   คำที่ "พ่อ" คอยย้ำเตือน
    ไขว่คว้าหาดาวเดือน  เหมือนคนบ้าเพราะฟ้าไกล
    
         ไม่คิดว่าวันหนึ่ง   จะถึงคราที่จากไป
    เสื้อผ้าชุดหนึ่งให้    ไว้ติดตัวชั่วนิรันดร์...
    
    
    สามบทนี้คือแก่นเรื่องสำคัญ ไม่ขอดู  ไปดีกว่า
    ขอผมเข้าใจผิดหรือแนะอะไรผิดพลาดไปก็ขออภัยด้วยนะครับ
    
    หอมดอกลำดวนและห้วงคำนึงร่องรอยเดียวกัน แวะไปถามได้
  • นางฟ้าซาตาน

    3 มีนาคม 2550 16:25 น. - comment id 665395

    แวะมาทักทายค่ะ
  • ปราณรวี

    3 มีนาคม 2550 21:59 น. - comment id 665425

    สวัสดีค่ะแต้มแมว  36.gif
    
    กิเลส และความโลภคือเหตุแห่งปัญหาทั้งปวงค่ะ 11.gif
    
    ตอนเริ่มแต่งกลอนใหม่ ๆ ป. ก็ทุลักทุเลพอควรค่ะ
    อาศัยที่ชอบอ่านกลอน (ของสุนทรภู่) ก็ทำให้มองเห็น
    รูปแบบกลอน แล้วลองมาแต่งเองดูน่ะค่ะ คิดว่า
    ถ้าแต่งไปบ่อยๆ จะคล่องขึ้นค่ะ...ให้กำลังใจค่ะ อย่าเพิ่ง
    ท้อนะคะ ...11.gif
    
    ขอบคุณค่ะที่แวะมาเยี่ยม 29.gif
  • เปเป้ซังแม่มู๋ผู้เดียวดาย

    3 มีนาคม 2550 20:54 น. - comment id 665478

    อืม ของเป้คงต้องสร้างใหญ่ๆแร่ะ สร้างเล็กๆยัดตัวลงไปไม่ได้31.gif
  • ปราณรวี

    3 มีนาคม 2550 22:06 น. - comment id 665494

    สวัสดีค่ะคุณห้วงคำนึง 36.gif
    
    ก่อนอื่นต้องขอขอบพระคุณมากค่ะ สำหรับคำแนะนำ  29.gif
    
    ป. เองถนัดกลอนแปดมากกว่าค่ะ..สำหรับกาพย์ยานี 11 นี้
    ก็เคยแต่งมาก่อนนะคะ แต่เป็นแบบไม่ได้ใส่ใจมากนัก
    พอลองมาแต่งแบบเอาจริงจัง ปรากฏว่าไม่ง่ายแบบที่คิดำไว้
    อย่างที่คุณแนะนำไว้ข้างต้นค่ะ ว่าจุดเด่นอยู่ที่การหาคำ
    มาแต่ง แต่ ป. นั่งมองเท่าไรก็นึกคำสวยๆไม่ออก...74.gif
    อาจเป็นเพราะแต่งกลอนแปดตลอดเลยนึกไม่ค่อยออก
    ป. จะพยายามลองแต่งแบบอื่นๆ บ้างน่ะค่ะ..กาพย์ โคลง
    ถ้าคุณห้วงคำนึงจะช่วยวิพากษ์ให้ ป. จะยินดีมากค่ะ
    
    ขอบพระคุณอีกครั้งค่ะที่แวะมาเยี่ยมสำหรับคำแนะนำ
    ที่มีค่ายิ่ง..... 29.gif
  • ปราณรวี

    3 มีนาคม 2550 22:10 น. - comment id 665496

    หวัดดีจ้านางฟ้า ฯ 36.gif
    
    ไปทำบุญที่ไหนมาคะ?? มีความสุขกับวันหยุดยาวนะคะ 11.gif
  • ปราณรวี

    3 มีนาคม 2550 22:12 น. - comment id 665497

    ดีจ้าเปเป้ฯ 36.gif
    
    หมูน้อยสร้างรังแต่พอตัวไงจ๊ะ อิอิ...11.gif
    วันหยุดไปทำบุญที่ไหนมาคะ? 
    อิจฉาคนได้ไปทำบุญ เวียนเทียนจังนิ 74.gif
  • หอมดอกลำดวน

    3 มีนาคม 2550 23:34 น. - comment id 665510

    ฟ้าร้องครืนครืนมา   ได้เวลาฝนเริ่มตก
    กับ
    เสียงฟ้าคำรณร้อง     ฝนค่อยพ้องลงแผ่นดิน
    
    ความเหมือนกัน คือ  ฟ้าร้องแล้วฝนเริ่มตก
    ไม่มีคำประพันธ์ไหนง่ายหรอก
    แต่ก็ไม่ยากเกินความสามารถ
  • ปราณรวี

    4 มีนาคม 2550 00:48 น. - comment id 665521

    ขอบคุณค่ะคุณหอมดอกลำดวน 29.gif
    
    ข้อจำกัดอย่างหนึ่งในการแต่งโคลงกลอนของ ป. คือ
    นึกคำไม่ค่อยออกค่ะ...ยิ่งแต่งบ่อย ๆ ทุกวันนะคะ
    คำที่ใช้จะซ้ำ ๆ กันจนจะกลายเป็นเรื่องเดียวกันเลย
    จึงพยายามสลับเรื่องที่แต่ง และอยากลองเปลี่ยนจาก
    กลอนแปดเป็นโคลง หรือกาพย์ดูบ้างค่ะ แต่คงต้องใช้เวลาอีกนานค่ะ 
    ... ขอบคุณมากค่ะสำหรับคำแนะนำที่มีค่ายิ่ง  11.gif
  • เปเป้ซังแม่มู๋ผู้เดียวดาย

    4 มีนาคม 2550 02:55 น. - comment id 665538

    อิอิ พอตัวหมูน้อยต้องใช้ไม้เยอะละคะคราวนี้
    
    แต่วันนี้ไม่ได้ไปไหนเลยนอกจากเล่นเน็ตนอกบ้าน
    ตอนแรกจะกินมังฯฉลองวันมาฆฯ
    แต่ตลาดร่วมใจปิดไม่มีอะไรขาย
    เลยต้องซื้อมาม่ามานั่งซู๊ดอยู่คนเดียว
  • ปราณรวี

    4 มีนาคม 2550 03:19 น. - comment id 665547

    ส่วน ป. ไม่ได้ออกไปไหนเลยจ้า..อากาศไม่เป็นใจ...เลยอยู่แต่ในบ้านเหมือนกัน...อาหารก็ทานเท่าที่มีนี่ล่ะจ้า...มาม่าก็เป็นอาหารประจำของ ป. นะ แต่นานๆ ทานที...ทานบ่อย ๆ ไม่ไหว มันเบื่อน่ะ..อิอิ..11.gif

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน