๏ ต่างเปรียบเธอสกุลยูงผู้สูงศักดิ์ ต่างทึกทักเธอเลิศประเสริฐศรี ต่างชื่นชมเธอฉลาดมาดผู้ดี ต่างเปรมปรีดิ์หัวโขนยื่นโยนมา เธอรู้สึกอย่างไรในรู้สึก ต่างรู้ลึกเทียบเท่าหรือเปล่าหนา ? ต่างวิพากษ์กันไปในกิจจา ประเมินค่าประกาศผลตัวตน เธอ ต่างอ้างสิทธิ์ตีกรอบจัดขอบเขต ต่างซ่อนเลศเงื่อนงำสิ่งนำเสนอ ต่างยกยอปอปั้นหมั่นปรนเปรอ ต่างเพ้อเจ้อตลบแตลงเสแสร้งเป็น แต่เธอคือปุถุชนคนธรรมดา มีจินตนา,ชีวิต,ความคิดเห็น อาจแปลกแยกในจริตผิดประเด็น โปรดละเว้นสักหน่อยพลอยเอาบุญ หวังต่างหยิบหัวโขนยึดโยนกลับ หวังต่างพร้อมยอมรับสนับสนุน หวังต่างมอบหัวใจคล้ายการุญ เราขอบคุณแทนเธอแล้วเผลอยิ้ม ๚ะ๛
อัลมิตรา 27 ก.พ. 2550 08:01 น. - ID 99114 
2705
15
0
27 กุมภาพันธ์ 2550 09:12 น. - comment id 662926
ถ้าเราเป็นเธอ คนนั้นคงรู้สึกอึดอัดแย่เลยนะคะ
27 กุมภาพันธ์ 2550 09:23 น. - comment id 663118
:)
27 กุมภาพันธ์ 2550 09:40 น. - comment id 663136
คนเราต่างถุกสังคมตราตั้ง ทั้งที่เราหรือใครๆในสังคมก้อ แค่คนธรรมดาเท่านั้น..
27 กุมภาพันธ์ 2550 10:06 น. - comment id 663148
งานคุณอิมยังไพเราะเสมอ แวะมาทักทายค่ะ คุณอิมสบายดีนะคะ
27 กุมภาพันธ์ 2550 10:55 น. - comment id 663176
หัวโขน หนักน่าดูนะ
27 กุมภาพันธ์ 2550 11:38 น. - comment id 663203
หน้าส่วนตัว
สวัสดีคุณอัญมิตรา คุณ คุณ ทุกท่าน ค่ะ
ถ้าน้ำหมึกของกวีศักดิ์สิทธิ์ น้ำตาของกวีย่อมศักดิ์สิทธิ์กว่
โห...........ตะกี้พิมพ์ตั้งเยอะแน่ะค่ะไปกดอะไรไม่รุหายวับไปกับตาเลย..โมโหแล้วนะนั่น
(ขออนุญาตขรึมหน่อยนะคะ) :) @}--}---
มองคนต้องมองข้างใน นานาจิตจัง ต้องใช้จิตสัมผัส จิต...เราว่าอย่างนั้นน่ะ
กว่าจะมีเพื่อนซี้หนึ่งคนกับรุ้จักคนมากหน้าหลายตา เรามีขอมีเพื่อนที่ดีดี แต่ไม่ใช่ไม่คบใครนะ หหมายถึงเพื่อนที่ปรับทุข์
"ปลดปล่อยสิ่งชั่วร้ายออกไป "และ" ปล่อยวางบางสิ่งบางอย่างที่สุมอยู่ในหัวเราออก"ไห้หมดนั่นแล...สวรรค์ ที่แท้จริง การเป็นผู้ให้ ผู้ทำและไม่ต้องการสิ่งตอบแท้...เข่นนี้ เราว่าสุขอย่างแท้จริง ใครจะว่าหน้าใหญ่ก็ยอม อิอิ
เพลงโปรด
.................วันเวลาหมุนเปลี่ยนไป สุขสดใสไม่เคยลืมเลือน................
........................ในเวลาเหงาเปลี่นกมล เอาความผันของฉันต่อเติม....................
บางเวลาได้มาช่วยเสริม สานเป็นความสดใสไม่มากมายให้แค่มี
..............มีความหวังเป็นทางสร้างธรรม มีความช้ำเป็นกำลังใจ
............เอาความดีที่แตกสลายใส่เบ้าหลอมร่วมเป็นพลัง..................
เอาความเลวที่เกาะเกรอะกรังกลั่นมันทิ้งกลิ้งเป็นตะกอน................
เอาน้ำตาที่เคยเปียกหมอนไปราดรดร่างคนรุ่มร้อนให้ร่มเย็นให้ยั่งยืน.................
ป.ล ถ้าพิมพ์ผิดขออภัยด้วยเพราะแกะเนื้อมาสดๆจากสมองของเราเอง........ค่ะ
เราชอบความหมายของเพลงน่ะ... หุหุหุ (เพลงคุณอาพงษ์เทพ กระโดนชำนานค่ะ) แหะ แหะ ไว้จะมาเยี่ยมใหม่จ้า
สาวน้อยจ๋า...ได้โปรดเถิดโรบิ้น เราส่งรูปทางเมล์ไม่ด้ลืมไปหมดแล้ว..มึนเฮ้ดจัง ยัยทัยหัวขี้เลื่อยช่วยแนะเราด้วยเถิด ส่งนกพิมาด้วยถ้าว่าง(ต้องว่างจริงๆนา) ไม่รบกวนแระ..
คิดถึงค่ะ
27 กุมภาพันธ์ 2550 11:49 น. - comment id 663207
แหะ แหะ วันเวลาหมุนเปลี่ยนไป สุขสดใสไม่เคยเดินตาม.......มิใช่ลืมเลือน แหะอีกนิดนะ.. @}--}---
27 กุมภาพันธ์ 2550 12:10 น. - comment id 663214
๏ เพียงมนุษย์ปุถุชนใช่กลจักร มีความรัก-โกรธ-หลง-และสงสาร มีเนื้อหนังห่อหุ้มคุ้มวิญญาน มีดวงมานรับผัสสะทุกอณู ใช่ภูผากล้าแกร่งแห่งขุนเขา ยามโศกเศร้ารันทดย่อมอดสู มิเคยหวังบางใครใส่ใจดู ความเป็นอยู่อิงกระแสที่แปรไป อย่าคาดหวังตัวตนบนอักษร เราเขียนกลอนฤๅเปรียบเทียบเธียรใหญ่ หมายระบายถ้อยคำความช้ำใจ เพื่อฝากไว้เพียงพยางค์เหมือนอย่างเคย เพียงมนุษย์ปุถุชนใช่กลจักร มีคนรัก-คนชัง-ปิดบัง-เผย มีใส่ใจ-ปล่อยปละมีละเลย แต่มิเคยกบฏตนคนเดินดิน๚ะ๛
27 กุมภาพันธ์ 2550 13:20 น. - comment id 663252
สบายดีนะ
27 กุมภาพันธ์ 2550 14:48 น. - comment id 663318
ถ้าหากหลุดมาออกมาจาก หัวโขน ที่ใครใครโยนให้ คงจะเบาไม่ใช่น้อยเลยล่ะ
27 กุมภาพันธ์ 2550 15:27 น. - comment id 663361
อยู่อย่างคนธรรมดาไม่มีหัวโขนสบายกว่ากันเยอะเลยค่ะ..สบายดีนะคะ..รักษาสุขภาพด้วยค่ะ..
27 กุมภาพันธ์ 2550 15:49 น. - comment id 663378
เหรอครับ
27 กุมภาพันธ์ 2550 16:21 น. - comment id 663406
ต่างคนต่างบทบาทต่างวาดหวัง ความจีรังอยู่ที่ไหนใคร่เฉลย เกิด ตั้งอยู่ ดับ แท้ แน่กว่าเอย อย่าละเลย ตามกระแส ที่แปรปรวน ดังที่ว่า ค่าของคน ชี้ผลหวัง ประดุจดัง สายไฟ ใส่ฉนวน เปลือกนอกแท้ กันไฟ ไหลรบกวน ห่อหุ้มมวน แก่นแท้ กระแสไฟ อย่าละจิต ผิดถูก จงปลูกฝัง มองคนอย่าง ปลงอนิจ ด้วยจิตใส ชาติ ชรา มรณัง จงฝังใจ เพราะนี่ไซร้ประเสริญสุดแก่นพุทธธรรม
27 กุมภาพันธ์ 2550 16:54 น. - comment id 663445
27 กุมภาพันธ์ 2550 17:12 น. - comment id 663462
แก้วประเสริฐ.
27 กุมภาพันธ์ 2550 18:52 น. - comment id 663557
พันธนาการไว้ใครจะปล่อย ไม่ต้องคอยตัวเราริเริมปลด ให้ผ่อนคลายไปหน่อยค่อยค่อยลด จะกี่ขดคลายหรือคับอยู่กับเรา
27 กุมภาพันธ์ 2550 20:18 น. - comment id 663576
... เมื่อ..ฉันทะ..ต่างกันมันสุดยุ่ง สมานฉันท์หมายมุ่งจึงยุ่งเหยิง มองต่างมุม..รุมฟัดกัดกระเจิง ล้วนจมเวิ้งล้อมรัดของอัตตา... มั่วมา..ปลดปล่อย ด้วยคน
27 กุมภาพันธ์ 2550 22:11 น. - comment id 663639
เธอปรากฏบทบาทตามปรารถนา ต่างก็มาเวียนวนเหมือนคนใกล้ ซ้ำต่างยื่นหัวโขนยื่นโยนไป หวังเธอใส่เพื่อต่างอำพรางตัว ต่างคิดว่าเธอชอบจึงตอบรับ เหมือนติดกับหลงปลื้มลืมเงาหัว ต่างเพียรทำสารพันเฝ้าพันพัว ต่างบอกทั่วรู้กระจ่างต่างต่างเปรย จวบเมื่อเธอรู้นัยหัวใจต่าง จึงปลีกห่างทุกสิ่งดุจนิ่งเฉย ต่างกลับแค้นเคืองขุ่นคนคุ้นเคย ต่างบอกเฮ้ย !!..จำไว้ !! ต่างไม่ยอม ... ต่าง .. อัลมิตราใช้นี้แทนคำสัญลักษณ์ หมายถึงใครต่อใคร และอัลมิตราก็เข้าใจว่า ผู้อ่านจะทราบนัย.. เธอ .. เป็นใครสักคน ซึ่งหัวใจของเธอนั้น อัลมิตรารู้ดีอย่างเป็นที่สุด ความรู้สึกที่อยากจะธรรมดา ความรู้สึกที่ไม่อยากให้ใครมากะเกณฑ์ ความรู้สึกที่ไม่อยากให้ใครต่อใครมาตั้งความหวัง เธอคงอึดอัด !! ใช่ .. อัลมิตราเข้าใจเช่นนั้น มิตรภาพตราบสิ้นฟ้า
27 กุมภาพันธ์ 2550 22:29 น. - comment id 663654
ใช่เลยค่ะคุณอัลมิตรา...ใครที่มีความหมายตรงกับต่างในบทกลอน เขาคงรู้สึกอึดอัดใจมากๆกับความหวังที่ทุกคนยัดเยียดให้..กรรมๆๆๆๆๆๆๆของชีวิตเนาะ
27 กุมภาพันธ์ 2550 22:44 น. - comment id 663664
คุณเพียงแพรว .. ค่ะ เธออึดอัด คุณกุ้งหนามแดง .. เรารู้นะ ว่าเข้าใจ คุณไรไก่ .. สังคมไปตั้งนิยามให้เอง แล้วก็กำหนดกฏเกณฑ์ โดยลืมไปว่า ไม่ควรล่วงล้ำอธิปไตยของเธอ ค่ะ คุณมัดหมี่ .. ขอบคุณค่ะ อัลมิตราสบายดีค่ะ คุณแมงกุ๊ดจี่ .. ไม่ถือ ไม่สวม ก็ไม่หนักค่ะ คุณทักทาย .. เพลงของน้าหมู อัลมิตราก็ชอบอยู่หลายเพลงนะคะ มีความหมายและให้ข้อคิดโดยที่ไม่ต้องถอดความซ้ำซ้อนเหมือนชีวิตจริงที่ซับซ้อน และไม่วกวนอย่างสับสนเมื่ออยู่ในสังคม ที่ไม่มีความจริงใจให้แก่กัน บางเรื่องราวทำให้เกิดการเรียนรู้ และการเรียนรู้นั้น ก็ไม่ได้จ่ายเป็นตัวเงินเสมอไป ตรงนี้ สำคัญค่ะ .. ที่ทำให้เกิดเป็นที่มาของบทกลอนชุดนี้ เข้าใจเธอ .. ก็เหมือนเข้าใจอัลมิตรา คุณบินเดี่ยวหมื่นลี้ .. อัลมิตราทำงานด้านสารสนเทศ จนคิดว่าตนเองใกล้จะเป็นจักรกลไปแล้ว คุณเขียนกลอนให้เธอ .. ก็ขอให้คุณเข้าใจเธอด้วยค่ะ คุณพ่อเทพ .. คิดถึงจัง วันนี้คุณลูกสาวโชคดี ได้คุยหลายคน ทั้งพี่สาวเชิงเขาและอีกคน และก็คุณพ่อด้วย คิดถึงจัง คิดถึงจัง .. สัปดาห์หน้าปิดเทอมแล้ว วางแผนไปแคมป์กันมั๊ย คุณทะเลใจ .. แปลกนะ ที่อัลมิตราไม่คิดว่าเธอจะไยดีหัวโขนที่ใครต่อใครยื่นโยนให้ ต่างโยนกันมา มันก็กองอยู่ตรงนั้นแหล่ะค่ะ .. เธอไม่เคยก้มไปเก็บสักครั้ง .. ถามเธอสิ คุณกุหลาบขาว .. คำว่าหัวโขน (เฉพาะในเรื่องนี้) แบ่งได้สองนัย 1. คนที่บอกว่าเธอเป็นเช่นนั้น แสดงว่าเป็นคนยื่นให้เธอเอง ..โดยไม่รู้ว่าเธอไม่สน 2. สิ่งที่เธอปฏิบัติโดยปกติ ทว่า..ต่างก็ทึกทักกันไปว่า นั่นล่ะ สวมชัด ๆ ..คิดไปโน่น คุณก่องกิก .. ประมาณนั้น คุณอรุณสุข .. นั่นสิ ที่จริงน่ะ ไม่ว่าเธอ หรือว่าใคร ๆ ก็มีจิตวิญญาณที่เฉพาะตนเท่านั้น ที่เป็นเจ้าของ .. ผู้อื่นไม่เกี่ยว การก้าวก่าย การล้ำเส้น การผูกมัด การคาดหวัง .. ฯลฯ ก็ล้วนแต่สร้างความอึดอัด ต้องทำความเข้าใจในเชิงลึกนะคะ อัลมิตราคิดว่างั้น .. คุณลิลลี่ขาว .. ขอบคุณค่ะ คุณแก้วประเสริฐ .. ในโลกของความเป็นจริง ในฐานะของมนุษย์ในสังคม มันเลี่ยงไม่ได้หรอกค่ะ ที่จะต้องกระทำตนตามบทบาท หน้าที่ และความรับผิดชอบ ซึ่งก็แล้วแต่นิยามกันไปว่า หัวโขน หน้ากาก .. หรือ แล้วแต่จะสรรหาคำมา อัลมิตราตอนทำงานก็เป็นอีกบุคลิกหนึ่ง ซึ่งคุณแก้วประเสริฐไม่ได้พบเห็น ในขณะที่ผ่อนคลาย เช่นการท่องเที่ยว อัลมิตราก็จะเป็นอีกอย่าง และในฐานะสมาชิกบ้านกลอน อัลมิตราก็เป็นอีกอย่าง เรื่องสวมหัวโขน หน้ากาก อะไรนั่น .. บางทีมันเป็นคำเหน็บแนมของคนปากเปราะเท่านั้น เมื่อบางสิ่ง บางอย่างไม่สมประสงค์ อะไร ๆ ก็ดูขัดตา ดูเหมือนเสแสร้งไปเสียหมด นิยามและความหมายมันแตกต่างจากคำว่าหัวโขนที่มาจาก ภาระหน้าที่อย่างสิ้นเชิง ค่ะ คุณชัยชนะ .. เขาบอกว่ายิ่งผูกมัด อีกฝ่ายก็ยิ่งต้องการให้หลุดพ้น แต่ถ้าให้อิสระต่อกันและกัน เมื่อนั้น..ก็จะอยู่ร่วมกันอย่างมีความสุข คุณเคยลองยัง ? ได้ผลไง บอกบ้างนะคะ คุณdark side of mind .. ไม่มั่วหรอกน่ะ แงะสาระออกมาได้ตั้งสามกระบุงโกยแน่ะ คุณ Salukphin .. สวัสดีค่ะ ยินดีที่ได้รู้จักนะคะ อัลมิตราทราบค่ะว่า เธอ (ในกลอน) รู้สึกอึดอัดมาก .. ค่ะ จึงอยากให้ ต่าง ปลดปล่อย
28 กุมภาพันธ์ 2550 00:15 น. - comment id 663697
ยังไม่มีเวลาพอจะอ่าน เพียงผ่านเข้ามาเพื่อบอกว่า...ถึงแล้ว คิดถึงจ้ะ
28 กุมภาพันธ์ 2550 07:49 น. - comment id 663725
ถึงริมฝั่งแม่น้ำไนล์ .. อัลมิตราเกือบจะบินไปซูดานแล้ว แต่ก็ถูกท้วงไว้ เพราะเหตุการณ์บ้านเมืองที่นั้นไม่สงบ ยิ่งแปลกหน้า หน้าแปลก มองเห็นชัดว่าคนละเผ่าพันธุ์ อาจจะอันตราย คราวหน้า .. ไปดูมัมมี่กันดีกว่า ที่อียิปต์
28 กุมภาพันธ์ 2550 12:18 น. - comment id 663846
ถูกจองจำด้วยโซ่ตรวนชนวนโศก ดุจดั่งโลกหม่นไหม้ไร้ราศรี ทนทุกข์ท้อทรมานมานานปี ล้าชีวีเหลืออนาถเป็นทาสใจ อิอิ มาปลดปล่อย เกือบไม่ทันค่ะ
28 กุมภาพันธ์ 2550 12:39 น. - comment id 663858
คุณเฌอมาลย์ .. เธอก็ดิ้นแล้วดิ้นอีก คงอยากให้ทุก ๆ คนเข้าใจค่ะ
2 มีนาคม 2550 07:41 น. - comment id 664719
Hanging around in the sky Like an eagle of the Nile, I'm back to see you soon Longing for the lovely Honeymoon. ------------------------------- Here I come, nearer and nearer !
2 มีนาคม 2550 07:48 น. - comment id 664722
Hanging around in the sky Like an eagle of the Nile, I'm back to see you soon Longing for the lovely Honeymoon. ------------------------ Here I come, nearer and nearer.
2 มีนาคม 2550 14:16 น. - comment id 664916
มาสวัสดีอีกรอบ.... โฮ๋ยยยยยย วิเวก วังเวง โหวงเหวง หวิดหวิว แต่..ๆไม่หวั่นไหว... คิดถึงจ่ะ อื่ม!วันนั้นทักพบลายอักษรของคุณหวานเย็นแต่มิได้คุย ฝากความระลึกถึงด้วยค่ะ... ....ทราบข่าวว่าแต่งงานแล้ว ฮึ่ม!มิยอมชวนเลยนะ โมโห นะ ...ป่นนี้มีคุณหวานเย็นตัวน้อยๆ รึ ยังเอ่ย....? ป.ล คิดถึงจังสาวน้อยของฉัน
2 มีนาคม 2550 16:31 น. - comment id 665027
เจ้าชายพเนจร.. อืมม! แม่น้ำไนล์สวยมาก อัลมิตราเคยอ่านคำสาปฟาโรห์ ฟาโรห์เมมฟิส และเทพธิดาไนล์ ไม่รู้ว่าคุณเคยอ่านหรือเปล่า แต่ภาพสวยนะ คุณทักทาย .. นายหวานเย็นสมรสมาได้สักสามปีแล้วมั๊ง ก่อนหน้านั้น เขานัดหลายคนไปทานข้าว แนะนำว่าที่เจ้าสาว(คุณตานี) คุณตานีทำอาหารเก่ง งานแต่งงานของเขา เขาเชิญอัลมิตรากับคุณพ่อเทพด้วย ที่งานเลี้ยงสมรส เจอหลายคนค่ะ (แต่อัลมิตราไม่ค่อยรู้จักใคร) ตอนนี้เขาย้ายไปอยู่ปทุมธานี เปิดร้านอาหารป่า เขาก็ยังชวนอยู่เสมอ เขาบอกอัลมิตราว่าถ้าไปไม่ถูก ให้ไปรอที่สะพานนวลฉวี เดี๋ยวไปรับ ดูเขามีความสุขนะคะตามประสา (เท่าที่เขาเล่า) เขากับคุณตานียังไม่มีบุตร ค่ะ
2 มีนาคม 2550 22:18 น. - comment id 665216
ราตรีสวัสดิ์จ้า หลับฝันเห็นกันบ้างนะคะ...
3 มีนาคม 2550 13:52 น. - comment id 665349
เมื่อวานนี้จวบจนวันนี้.........เศร้า เหงา หดหูยังไงก็ไม่รุ..... คิดถึงสาวน้อยฯจังเลย จริงๆนะมได้เสแสร้งด้วย เฮ้อ! รักษาสุขภาพดัวยนะ เป็นห่วงเสมอ..... (-_-") ...............
3 มีนาคม 2550 13:55 น. - comment id 665350
แก้คำผิด...หดหู่ แก้คำผิด...มิได้
3 มีนาคม 2550 14:56 น. - comment id 665366
ทิวาสวัสดิ์ค่ะ คุณทักทาย .. อัลมิตราไปทำธุระมานิดหน่อย แล้วก็มาอ่านข่าว สักพักก็จะไปนอน ง่วงมากค่ะ เพราะเมื่อคืนสะสางงาน กว่าจะเสร็จก็ตีสามกว่า ๆ เลยพ่วงยาวจนเช้าไปวัด ค่ำนี้ก็จะไปเวียนเทียนที่วัดแถว ๆ บ้าน
3 มีนาคม 2550 19:26 น. - comment id 665437
นอนเยอะๆนะคะ ราตรีสวัสดิ์ ตื่นขึ้นมาตอนเช้าๆ หรอสายๆ จะได้สดชืนแจ่มใส นะ ป.ล ต้องฝันถึงเราด้วยนา เดี๋ยวคืนนี้จะเช็คในฝัน อิ_อิ .... :) ----->
3 มีนาคม 2550 22:57 น. - comment id 665501
อัลมิตราเพิ่งกลับเข้าบ้านค่ะ และตอนนี้ดูบิกซีนีม่า ไปด้วยค่ะ คุณทักทาย
25 ธันวาคม 2550 21:55 น. - comment id 804366
อยากอ่านคำสาปฟาโรห์จังเลยปีใหม่นี้คงต้องอ่านอย่างแน่ๆ
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
