จาก ครรภ์มารดา ถึง เชิงตะกอน

กุหลาบน้ำตา

        " ชีวิตมนุษย์เริ่มต้นด้วยการเกิด ( จากครรภ์มารดา )
และจบสิ้นการเป็นมนุษย์ด้วยการตาย ( เชิงตะกอน ) "
.......................................................................................
         เมื่อกำหนดทศมาศนิราศรัตน์
ปทุมทัดเหลืองละออช่อเกสร
กุมารน้อยกำเนิดนันต์ครรภ์มารดร
อัสดรระดาดับระยับพราว
         บุษบกบุษบงประยงยาตร
ดาราราชบนเด่นดวงบนห้วงหาว
กาลแห่งชีพรชเนื่องยืดเยื้องยาว
ช่อสกาวผกามาศยังยาตรา
         ทินกรอ่อนแสงสำแดงเดช
ปลงสังเวชอนิจจังทั้งทุกขา
มนุษย์ชนระย่นชีพตามเวลา
เมฆเมฆาเมียงขอบรอบเมฆัน
         จันทราทรเพียงเสี้ยวเปลี่ยวสงัด
พระพายพัดโพยมพาดุจอาถรรพณ์
เชิงตะกอนร้อนคลั่งดั่งลงทัณฑ์
ม้วยมหันต์มอดอนาถชีพขาดลง
...........................................................
( ภุชงคปยาตฉันท์ ๑๒ )
        ณ ทศมาศนิราศรัตน์            ปทุดทัดระทานดอก
อรุณหล้าระดาออก                         ระดาดับระยับพราว
        กุมารน้อยคละเคลื่อนคลอด    ระเมียรมอด ณ ห้วงหาว
ณ เบื้องบนสกลกาว                       ชโยลั่นสนั่นไพร
        ระยะกาล ณ ชีพชนม์             ระย่อย่นระคนไหว 
มหันต์ม้วย ณ เลไลย                     ตะกอนเชิงระร้อนแรง
........................................................................
         ครบกำหนดทศมาศ             มณีรัตน์
นมัสน้อมวจีจรัศ                           เรืองศรี
กำเนิดชีพยืนหยัด                        เยื้องสาย  สะดือนา
ม้วยมหันต์ชีพพลี                          พลั้งชนตะเกินเชิง   ชนม์เอย