อันตำนานขานกล่าวเล่าเอาไว้ เรื่องแมงเม่ากับไฟใคร่กล่าวถึง ให้แง่คิดใคร่ครวญหวนคำนึง เพราะลึกซึ้งเกี่ยวข้องกับผองเรา จากตัวเล็กเจ้าเติบใหญ่จนได้ที่ ปีกก็มีบินได้ไม่อายเขา อยากเห็นโลกสดใสไม่ซบเซา จะมัวเศร้าไปใยใคร่โผบิน จึงกางปีกกระพือขึ้นสู่ฟ้ากว้าง มองเส้นทางอย่างท้าทายใคร่ถวิล ทั้งสีแสงแรงกล้าน่ายลยิน จักโบยบินไปถิ่นไกลดั่งใจปอง เพราะยังอ่อนต่อโลกวิโยคจิต เจ้าไม่คิดอันตรายภัยทั้งผอง เพราะแสงไฟที่เห็นว่าน่าลิ้มลอง มันร่ำร้องเรียกเจ้าเข้าบีฑา เมื่อเจ้าผกโผผินบินเข้าเล่น ก็ไม่เว้นจะแผดเผาเจ้าหรอกนา ปีกจะไหม้ไฟจะรมขมอุรา สิ้นชีวาเพราะร้อนนั้นไม่บรรเทา คำโบราณก็สอนไว้ให้ตระหนัก อย่าหาญหักไฟฟ้อนอาจย้อนเผา ไม่รู้ความจะลามไหม้เพราะวัยเยาว์ ต้องนั่งเศร้าเสียใจไปอีกนาน หากอ่อนหัดต้องเรียนรู้ให้กล้าแกร่ง จะเพิ่มแรงแฝงพลังแห่งสังขาร มองสิ่งใดด้วยใจมั่นทันเหตุการณ์ เมื่อพบพานก็ผ่านพ้นให้คนลือ จึงจะนับว่าเจ้านั้นเข้าขั้น ต่างโจษจันกันไปใจนับถือ จะรู้โลกต้องขยันหมั่นฝึกปรือ อย่าไขสือเกียจคร้านเรื่องการเรียน แล้ววันหนึ่งถึงคราวเจ้าสามารถ ดูเก่งกาจอาจผยองครองบังเหียน แม้นไฟฟอนร้อนเฉียดมาเบียดเบียน เจ้าก็เปลี่ยนปรับได้ดั่งใจเอย... ภาพ: h**p://aura.zaadz.com/photos/ 1/9920/large/firewalk_fire_web.jpg
1 กุมภาพันธ์ 2550 22:43 น. - comment id 651662
คำโบราณ ก็สอนไว้ ให้ตระหนัก เปรียบความรัก ดั่งไฟฟอน ที่ย้อนเผา ไม่ระวัง พลั้งเผลอ อาจเจอเอา ต้องนั่งเศร้า เสียใจ ไปแสนนาน
2 กุมภาพันธ์ 2550 04:48 น. - comment id 651693
หากคิดเล่น กับรัก ควรจักรู้ ว่าควรคู่ แค่ไหน ให้แตกฉาน คนที่เคย ประสบ ยังร้าวราน ฉันมิพาล หาเรื่อง ขุ่นเคืองใจ..... กลอนพาไปนะครับ ไม่ได้ว่าอะไรคุณนะ อิอิ
2 กุมภาพันธ์ 2550 05:52 น. - comment id 651700
รู้ว่าจะตรมแต่ยังอยากที่จะลอง นี่แหละชีวิต
2 กุมภาพันธ์ 2550 07:04 น. - comment id 651727
หากรักใครสักคน...... แม้เราต้องเป็นแมงเม่า..ก็จะยอม.. เพียงเพราะ "ฉันรักเธอ" นั้นเอง
2 กุมภาพันธ์ 2550 10:25 น. - comment id 651804
แมงเม่ากับกองไฟ คู่กันมานานนม หลงแสงสี..ปีกแมงเม่า
2 กุมภาพันธ์ 2550 10:33 น. - comment id 651807
เป็นตำนานขานกล่าว ความรักที่แม้จะร้อนรุนแรงแผดเผา แต่ใครๆยังใฝ่หาในรัก
2 กุมภาพันธ์ 2550 11:51 น. - comment id 651846
กองไฟสวยงามเสมอ.สำหรับแมงเม่า.. หลงเข้ากองไฟเมื่อไหร่..มอดไหมเมื่อนั้นแระ..
2 กุมภาพันธ์ 2550 14:01 น. - comment id 651927
ที่บินเข้าไปคิดว่าไฟคงให้ไออุ่น ที่ไหน? กลับเผาร่างและจิตใจไม่เหลือใดเลย...
2 กุมภาพันธ์ 2550 14:45 น. - comment id 651957
ฉันยังเป็นแมงเม่าที่เขลาโง่ บินโร่เข้ากองไฟ ไร้ ฉงน ให้ไฟร้อน เผา ไหม้ร่างกายจน ทุกข์ทรมาณทน ดลตราบน แมงเม่าไร้ปีก
2 กุมภาพันธ์ 2550 14:59 น. - comment id 651963
ใช่ค่ะคนเราต้องเรียนรู้ ทั้งในตำราและนอกตำรา ... ถึงจะอยู่ในสังคมได้อย่างเข้มแข็ง
2 กุมภาพันธ์ 2550 15:13 น. - comment id 651972
เตรียมกระทะกับเกลือไว้แล้วค่ะ..ไว้คั่วแมงเม่า.
2 กุมภาพันธ์ 2550 15:41 น. - comment id 652003
เป็นแมงเม่า เข้าเล่นไฟ ได้ประจักษ์ เปรียบโดนรัก เผาใจ ให้ขื่นขม คงเลิกลา รักไป ไม่ระทม หยุดตรอมตรม เหนื่อยล้า ขอลาที ตอบคุณเบรฟค่ะ
2 กุมภาพันธ์ 2550 15:45 น. - comment id 652006
สวัสดีค่ะเปเป้ฯ คำโบราณ จึงขานกล่าว เล่าเอาไว้ เพื่อเตือนใจ ให้ระวัง อย่าพลั้งเผลอ ไม่ประสบ พบพาน ต้องการเจอ ไม่เผลอเรอ รักใหม่ ให้ใจตรม
2 กุมภาพันธ์ 2550 15:50 น. - comment id 652012
หากแมงเม่า รู้เท่าทัน คงหันกลับ ไปให้ลับ ไม่ต้องลา จึงสาสม มีรักแล้ว อกไหม้ ใจระทม ก็จะข่ม หนีไกล ไม่เจอะเจอ จ้าๆๆๆๆๆๆ แมงเม่าวิภาวดี
2 กุมภาพันธ์ 2550 15:56 น. - comment id 652015
สวัสดีค่ะท่านสะมะแอ เปรียบแมงเม่า นั้นเขลาขลาด อนาถจิต ไม่เคยคิด ไฟร้อน จะย้อนเผา เมื่อปีกไหม้ ใจระทม ต้องข่มเอา มีความเศร้า เฝ้ารอ อยู่ต่อไป ..คำว่า อนาถ เขียนถูกมั้ยนะ??
2 กุมภาพันธ์ 2550 16:02 น. - comment id 652017
เพราะสีแสง แรงร้อน นั้นเรียกร้อง ให้คนปอง ครองไว้ กับใจเขา เมื่อรักสม ใจก็เย็น เห็นบรรเทา เมื่อรักคุด ก็โศกเศร้า เผาผลาญทรวง สวัสดีค่ะไรไก่
2 กุมภาพันธ์ 2550 16:08 น. - comment id 652018
เพราะเป็นเพียง แมงเม่า ที่เยาว์โลก ต้องวิโยค โศกเศร้า ถูกเผาร่าง เพราะไฟรัก เผาใจ ไม่เบาบาง หมดหนทาง หลบลี้ หนีกลับทัน ครูพิมคะ...กว่าแมงเม่าจะรู้ตัวก็สายไปแล้วค่ะ
2 กุมภาพันธ์ 2550 16:15 น. - comment id 652020
เพราะไฟฟอน ที่ร้อนแรง แสงสีจ้า นั้นเรียกหา แมงเม่าน้อย ให้ลอยถึง แล้วเผาผลาญ จนสิ้นใจ ไม่คำนึง เพราะรักจึง ยอมตาย วายชีวา แสงไฟคงมีเสน่ห์สำหรับแมงเม่านะคะแมงกุ๊ดจี่...ตายก็ยอม....
2 กุมภาพันธ์ 2550 16:19 น. - comment id 652021
สวัสดีค่ะแมงเม่าไร้ปีก... แมงเม่าไม้ได้โง่หรอกค่ะ เพียงแต่ยังอ่อนต่อโลกเท่านั้นเอง....
2 กุมภาพันธ์ 2550 16:23 น. - comment id 652022
ใช่แล้วค่ะทะเลใจ แต่แมงเม่าในกลอนนี้คงยังไม่ได้เรียนหนังสือแน่ ๆ เลยค่ะ ..ไหม้ไปซะก่อน
2 กุมภาพันธ์ 2550 16:27 น. - comment id 652024
แง่ม แง่ม แง่ม....ครายจะทอดแมงเม่า...จากินหนูได้ลงคอเหรอคะ..แง แง.. สวัสดีค่ะกุหลาบขาว ...จะกิงแมงเม่าจริง ๆ หรือคะ ...อิอิอิ
2 กุมภาพันธ์ 2550 16:30 น. - comment id 652025
แง่วววววว 5 5 5 5 5 5 5 .... นั้นสิคะ ถึงได้กลิ่นไหม้ ไหม้ อิ อิ
2 กุมภาพันธ์ 2550 16:43 น. - comment id 652033
อิอิอิ...นั่นดิ้...กลิ่นไรไหม้น๊า...มัวห่วงแชท..อบหมูไว้ ไหม้ไปครึ่งถาดเลย..อิอิอิ
2 กุมภาพันธ์ 2550 20:54 น. - comment id 652081
เพราะแมงเม่าหลงใหลไฟสีสวย จึงมอดม้วยพลีร่างกลางเพลิงร้อน เหมือนไฟรักฟักสุมใจให้ร้าวรอน มีกองฟอนคือจุดจบสงบใจ.
2 กุมภาพันธ์ 2550 22:07 น. - comment id 652132
แมงเม่าถูกเผาไฟ ก็เพราะไม่ได้เรียนรู้ ไฟเจิดแสงคือศัตรู ที่ทุกผู้คือเป้าหมาย หากมาลองริรัก ไม่นานนักจักต้องตาย รักลวงร่วงจมหาย ชีพวอดวายใต้กองเพลิง สวัสดีจ้านางฟ้า Salukphin.....
3 กุมภาพันธ์ 2550 02:07 น. - comment id 652205
เป็นแมงเม่า ตัวน้อย กระจ้อยริด รักเป็นพิษ อกขม ระทมไหม้ ไม่เมตตา ก็เฉยเฉย ร้างเลยไป แต่น้อยใจ กลับทับถม ให้จมดิน
3 กุมภาพันธ์ 2550 02:15 น. - comment id 652206
แค่ผ่านมา เวลาหนึ่ง ถึงทุกข์หนัก ทิ้งเรื่องรัก รันทด ให้หมดสิ้น หากวันหนึ่ง ล้างใจ ไร้มลทิน จะโผบิน จากลา อีกคราแล้ว.........
3 กุมภาพันธ์ 2550 02:19 น. - comment id 652207
ณ วันนั้น จะจากไป ไกลสุดกู่ ไม่ขออยู่ ต่อไป เพราะใจแป้ว ฟ้าไม่ใส ไร้ดาว ที่พราวแพรว จากไปแล้ว จะไปลับ ไม่กลับมา .....