แสงสีทองสาดส่องที่ปลายนา คนตกปลาในน้ำที่แหวกว่าย กระท่อมเก่ากลางทุ่งของคุณยาย ที่เดียวดายไร้ลูกหลานมาดูแคลน คอยเลี้ยงดูตอนเจ้ายังเป็นเด็ก ยามเจ้าเล็กหัดเดินไม่เคยบ่น แม้เงินทองฐานะก็ยากจน แกต้องทนทำงานหนักส่งเจ้าเรียน ฟ้ากลั่นแกล้งถึงหน้าแล้งข้าวนาหมด แกต้องอดยอมหิวเพื่อเจ้าอิ่ม ยามเจ้าหลับแอบร้องไห้น้ำตาริน ช่างเคยชินกล่อมเจ้านอนให้หลับไป หน้าสมเพชเมื่อเจ้าโตมีฐานะ เจ้าตวาดดุด่าแม่ผู้กำเนิด เหมือนฟ้าส่งทรพีกลับมาเกิด ใจเตลิดขวัญหายไม่มีลืม หวังได้เจ้าเป็นที่พึ่งยามแก่เฒ่า แค่ขอเจ้ากลับมาเยี่ยมบ้างได้ไหม หัวใจแม่แทบละลายเมื่อเจ้าไป จะมีใครอยู่กับแยมสิ้นลม... ทุกคำติชมของคุณจะเป็นกำลังใจให้ผมได้แต่งกลอนต่อไป ขอขอบพระคุณเป็นอย่างยิ่งครับ
27 มกราคม 2550 20:30 น. - comment id 650005
มีแต่ให้..มิรู้สิ้น..ถวิลเกื้อ ทุกหยาดเหงื่อ..ปกป้อง..ยามร้องไห้ สองมือแห่ง..ความรัก..พิทักษ์ภัย สองมือไกว..เห่กล่อม..ยอมอ่อนเพลีย ยามลูกสุข..แม่สุข..หายทุกข์ท้อ พร้อมสู้ต่อ..โอบอุ้มเจ้า..เฝ้าส่งเสีย ยามแม่เหนื่อย..มีลูกน้อย..เคล้าคลอเคลีย หายเหนื่อยเพลีย..ด้วยรักลูก..โดยผูกพัน ยามเจ็บไข้..เจ้างอแง..แม่เจ็บกว่า แทบใบ้บ้า..ทุกข์ร้อน..สุดผ่อนผัน สองมืออุ้ม..ทะนุถนอม..ดั่งชีวัน หาหยูกยา..มาแบ่งปัน..เพื่อบรรเทา ลูกรู้ไหม..ดวงใจแม่..มีแต่ให้ คล้องสายใย..ดูแล..แม้เหน็บหนาว สองมือกอด..ตระกอง..อย่างแผ่วเบา เพื่อให้เจ้า..อบอุ่น..อย่างคุ้นเคย สองมือป้อน..ความห่วงใย..ไม่มีเปลี่ยน สอนลูกเขียน..ท่องจำ..ไม่เมินเฉย ครูคนแรก..ในดวงใจ..ใช่ใครเลย รู้ไหมเอ่ย..แน่แท้.." แม่นั่นเอง "...
28 มกราคม 2550 08:23 น. - comment id 650110
สองมือน้อยคอยกกกอดพรอดคำกล่อม เฝ้าถนอมสายใจไม่ห่างหาย เสียงเอ้เอ๋เห่ลูกรักพักพิงกาย ลูกสบายยิ้มระรื่นแม่ชื่นชม แม่ปลูกฝังสิ่งดีงามทางความคิด ชี้ถูกผิดจำแนกแยกฝึกบ่ม มิให้หลงเงินตราค่านิยม พัฒนาสังคมห่มคุณธรรม.
29 มกราคม 2550 10:56 น. - comment id 650300
ดีค่ะเพราะดี ดีๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
9 กุมภาพันธ์ 2550 19:15 น. - comment id 655103
เพราะจัง
3 พฤษภาคม 2550 18:06 น. - comment id 691111
ดวงใจแม่ กลอนนี้ซอลแต่งได้เพราะมากเลยซึ้งด้วยฟาชอบ