หน้าส่วนตัว
. ลมพัด เบา แผ่ว พริ้ว
ลูบไล้...........ใบมะพร้าวลู่ลม......
ยอดมะพร้าว แกว่งไกว โอนอ่อน
ต้นมะพร้าวสูง ไหวเอน อ่อนไหว
ยินเสียง หรีดหริ่ง เรไร ร้องระงม
บนท้องฟ้าไม่มี......แสงนวลจันทรา.....
กลางคืนเดือนมืด.............จันทร์เล่นซ่อนหา....
ดาวเพียงไก่ดวงที่เห็น........ใครกันนะที่ขโมยไป......
น้ำค้างหล่นพร่างพรู......เกาะ กิ่ง ก้าน ใบหญ้า
ความหดหู่ คลืบคลานเข้ามา...เกาะกิน กรัดกร่อน...
หัวใจ ปอนๆ โดนรุกราน จากความเหงา...
ความเศร้าเสนอตัว บริสุทธิ์ใจเข้ามาเป็นเพื่อน
เสียงร่ำร้องของความเจ็บปวด...ที่เก็บกด..
เมรุ และ หลุมศพ...กวักมือเรียกหาทุกขณะ
ในเมื่อเราต่างเป็น........สาวกแห่งความหม่นเศร้า
ศาสดาแฝงตัว.......อยู่ในความปวดร้าวราน..
การหายใจแต่ละเฮือก......ไม่มีสิ่งใด ฟรี
ต้องออกแรงสูดอ๊อกซิเจน.......หายใจเอาอากาศเข้าไป
บนพื้นระนาบ..........แห่งการดำรงอยู่
เสียงถอนหายใจ......และสายตาลอย นั่งเหม่อ..
บรรยากาศเศร้าๆ........ของค่ำคืนเงียบ
ในราตรีกาล...ที่ความอึมครึม เข้าปกคลุมฟากฟ้า..
อาณาจักรแห่งความอ้างว้าง........ที่ยิ่งใหญ่
เพื่อนสนิท เราคบกันด้วยความเปล่าเปลี่ยว..จริงใจ
18 มกราคม 2550
.
ศิลป์กีรติ ว่าโร๊ะ 21 ม.ค. 2550 16:52 น. - ID 97471 
620
0
0
21 มกราคม 2550 16:57 น. - comment id 648099
ทุกคนมีความเศร้า เพียงแต่ว่าเราจะอยู่กับมันนานแค่ไหนค่ะ
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
