ณ ทิวเขา แถวถิ่น มวลแมกไม้ บนอกดิน เนินทราย รายนิ้วหนาม ได้โอบเอื้อ เกื้อหนุน ทุกโมงยาม ทุข์โศกทราม ซับซ้อน ให้ร้อนรน สักกี่คน ได้มาซบ ซุกเงาไม้ สักกี่กาย จะเยินยับ แลสับสน กี่บาดแผล เจ้าได้ ทิ่มแทงคน กี่เหตุผล ที่ได้ ทิ่มแทงใจ กี่ก้าวย่าง เปลี่ยวดาย ต้องรีบเดิน กี่ดอกเงิน งดงาม กี่ดอกใหญ่ กี่ฟากฟ้า ฟั่นเฟือน สุมฟอนไฟ กี่บันได ปีนป่าย อย่างโง่งม กี่องค์กร การแกร่ง แข็งกร้าวนัก กี่ความรัก พักใจ ให้สุขสม กี่โอกาส มอบให้ คล้ายสายลม กี่ระทม ต่ำต้อย ร้อยโซ่ตรวน กี่ยิ่งใหญ่ ใหญ่ยิ่ง หยิ่งผยอง กี่ลำพอง จองหอง กี่โดนสวน กี่โจรร้าย วางเกม มุ่งก่อกวน กี่ก๊กก๊วน หวงก้าง หวังวางกล กี่ยุคมืด กี่ยุค จะสว่าง กี่หนทาง กี่หวัง สิ้นสับสน กี่ป่าเขา ลำเนาไพร กี่ใจคน กี่วกวน กี่เวิ้งว้าง จะงมงาย ณ ทิวเขา ลำธาร ลานดินหญ้า ใต้นภา เดือนแจ่ม ตะวันฉาย พลิ้วพลิ้วลม พร่างพรม ปะทะกาย ยามวางวาย ร่างสลาย ใต้ผืนดิน
16 มกราคม 2550 17:51 น. - comment id 646710
ที่สุดท้ายปลายทางของทุกคน หนีไม่พ้นยังไงก็กองฟอน เราจะทำร้ายกันทำไมเนอะ
16 มกราคม 2550 17:52 น. - comment id 646711
ณ แห่งใจ แห่งรัก แห่งปรารถนา ณ วันชื่น คืนสุข ณ วันเวลา ณ ฟากฟ้ากว้างใหญ่ ณ ใจเธอ
16 มกราคม 2550 19:03 น. - comment id 646720
จะกี่ครั้ง กี่หน หรือกี่คน สุดท้ายก็ต้องฝากกายใต้พื้นดินค่ะ
16 มกราคม 2550 21:35 น. - comment id 646797
คำว่าทุกข์ ลืมใส่ก.ไก่ค่ะ.. มาจากดิน..ก็กลับสู่ดินค่ะ..
17 มกราคม 2550 14:07 น. - comment id 646981
ผมไม่ขอฝากกายใต้ผืนดินได้ไหมครับ แต่ผมอยากฝากกายและใจไว้ที่ใครบางคน...อิอิ อ๊วกๆ แวะเข้ามาทักทายครับ
19 มกราคม 2550 21:15 น. - comment id 647724
แมวแต้ว พูดถูกแล้วค่ะ หนีไม่พ้นแน่นอน ใช่แล้วค่ะ คุณแม่มด น้องเฌอมาลย์ นอนดึก หรือตื่นแต่เช้ามืดคะเนี่ย ว.มหรรณวา จะฝากกายและใจไว้ที่ ...ครายๆๆๆๆๆๆ ....ค้า...............