อุปมาอุปไมยอย่างไม่เพียงพอ
ศิลป์กีรติ ว่าโร๊ะ
. ลำแสงสุดท้ายของดวงอาทิตย์
จากไป ผ่านไป อีกวันหนึ่ง
ความมืด ค่อยแผ่รังสี ปกคลุม
กลายเป็นกลางคืนที่แต่งเติมด้วยดวงจันทร์เพียงซีก
และดาวกระจายแสง ทั่วฟากฟ้า
ลำแสงสุดท้ายของวัน เมื่ออาทิตย์อัศดง
ขณะเดียวกัน วันสุดท้ายของปีก็จากไป
. ..................................อย่างไม่มีวันคืนกลับ
จากไป ตลอดกาล ชั่วนิรันดร์
ลำแสงแรกของวันใหม่ยังไม่ส่องมาให้เห็น
ใครต่างเฝ้ามอง อรุณรุ่ง แสงอาทิตย์แรกของปีใหม่
วันใหม่ปีใหม่คืออุปมาอุปไมยสิ่งใหม่ๆที่ดี
ทุกคนต่างวาดหวัง ผันถึงจินตนาการอันเลศหรู
เฝ้ารอการเปลี่ยนไปของวันเก่า..ปีเก่า
ส่งท้ายปีเก่า และสวัสดีปีใหม่ ทุกปีไม่เคยเหน็ดเหนื่อย
และจะถีบหัวส่ง เมื่อถึงปลายปีและจะสวัสดีกับอีกหนึ่งปีใหม่
อะไร เก่าๆ ก็ไม่สวยงาม แม้บางสิ่งดี..
ในความไม่เคย พอเพียง และ เพียงพอ..
วันใหม่ ปีใหม่ แบกความหวังของผู้คน..
ว่าสิ่งใหม่ ดีๆ จะเกิดขึ้นกับชีวิตตนเอง...
31 ธันวาคม 2549
.