จากมุมหนึ่งซึ่งมืดมิดหลังม่านหมอก โลกภายนอกถูกปิดตายไว้เบื้องหลัง มนุษย์นั้นโหดร้ายใจน่าชัง จะขอขังตัวเองไว้ในห้องงาม ห้องนี้มีกระจกใหญ่อยู่ในห้อง ฉันมองจ้องแล้วนั่งตั้งคำถาม กระจกเอ๋ยบอกได้ใหมใครใจงาม เงาของฉันตอบคำถาม ก็ฉันไง ฉันคือคนแสนดีไร้ที่ติ เปรียบดอกไม้แรกผลิ แสนสวยใส งามใบหน้า งามความคิด งามจิตใจ ใครต่อใคร ต่างเลวร้าย ไม่เทียบทัน ฉันคือคนเปรื่องปราชญ์ฉลาดล้ำ ทั้งน้ำคำ ก็เพราะหู ดูอ่อนหวาน ไม่เคยกรีดใครด้วยคำต่ำสามานย์ มีแต่คนทำร้ายฉันให้ร้าวใจ กระจกเอ๋ยเห็นหรือไม่ใจฉันเจ็บ โดนเขาเหน็บด้วยถ้อยคำทำเสียหาย ฉันแสนดีทุกส่วนสรรพอันเกิดกาย เขาก่นด่า ให้อับอาย ว่า หลงเงา **จงมองตัวเอง ด้วยสายตาของคนอื่น แต่อย่ามองคนอื่น ด้วยสายตาของเราเอง
Jeminine 30 ม.ค. 2545 22:04 น. - ID 9693 
920
3
0
30 มกราคม 2545 22:48 น. - comment id 32928
งึม..งำ งึม..งำ คิดได้ไงเนี่ยเพื่อนเรา..เก่งจังแฮะ ^O^
31 มกราคม 2545 02:59 น. - comment id 32937
งึม..งำ งึม..งำ คิดได้ไงเนี่ยน้องเรา..เก่งจังแฮะ ^O^ (เลียนแบบข้าวปล้องซะเลย 555)
31 มกราคม 2545 08:55 น. - comment id 32956
งึม..งำ งึม..งำ ด้วยคน เห็นด้วยคิดได้ไงอะ ตอนแรกอ่านแล้วก็ว่าแปลกๆ เหมือนหลงตัวเอง พออ่านจะ ก็ใช่เลยนี่แหละนะ "คน" ชอบ แล้วก็เพราะสุด สุด สุด ชอบสีด้วย
31 มกราคม 2545 18:53 น. - comment id 33018
ให้แง่คิดได้ดีนะคะจากบทกลอนชอบคำพูดสุดท้ายจังเลย
11 กุมภาพันธ์ 2545 13:11 น. - comment id 34903
ทุกชีวิตต้องมีกระจกส่อง...เพราะฉะนั้นกระจกจะส่องให้เรารู้อะไรๆๆหลายอย่างให้แก่เรา...ถ้าเราคิดได้..จากสิ่งนั้น ... ดีครับ..จากคนที่คุณเคยให้กำลังใจ....อัษ สายน้ำไหลไงละครับ
7 มีนาคม 2545 23:40 น. - comment id 39210
เอ้อ อ่านแล้ว ทำไมต้อง งึม งัม งึม งัม แล้วล่ะ งึม งัม งึม งัม
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
