ชมพูภูคา

5 มกราคม 2550 10:51 น. - comment id 643423

ทีแรกอ่านซุง ก้อนึกว่า ซุง ที่เป็นท่อนๆ
ที่แท้ เป็น ซึง ซะนี่  วันก่อนเมนต์คุณแก้วไปที
เรื่องภาษาถิ่น ที่เวลาคุยกันทีไร มีฮาทู้กที.....

หวัดดีปีใหม่ค่ะ ขอให้มีความสุขตลอดปี และตลอดไปนะคะ

อ้อ...อย่าลืม เฝ้าโรงเรียนให้ดีดีล่ะ เป็นห่วงน้า

เพียงพลิ้ว

5 มกราคม 2550 11:06 น. - comment id 643426

ดอกกระโดนเอามาเล่นเฮือนน้อย ตอนเป็นเด็กน้อย



ผักกระเดาข้างโพน เก็บมาให้อีแม่ต้มกินกับป่น



เดี๋ยวสงกรานต์ก็กลับไปใหม่ค่ะ


......เอนหลังพิงโคนต้นกระโดน
ยืนอยู่ใกล้โพนข้างเถียงนาน้อย
สิ้นเมษาฝนตกมาปรอย ๆ 
เสียงเขียดจะนาน้อยร้องโอดโอยอยู่อ้อ อี อ่อ....

......ยืนเหลียวมองโคนต้นกระโดน
อยากโตนโพนให้ตายซ้ำสา
อยู่ทำไม อยู่ให้อายเขียดจะนา
เกิดมาด้อยวาสนา มีรักครั้งเดียวก็ช้ำชอกใจ
...ไปใต้เขียด ด้วยกันเมื่อคืนเดือนมืด.....

ร้องได้ซำนี้ล่ะอ้าย อิอิ

ครูใหญ่โรงเรียนเล็ก

5 มกราคม 2550 11:22 น. - comment id 643432

เฝ้าจนไม่ได้ไปไหนเลยคุณชมพู  ตอนนี้ผมมีแผนขบถในใจว่าจะล่องหนซักสามสี่วัน เหนื่อยจัง ไม่มีเวลาเป็นส่วนตัวเลย


ขอบคุณมากคุณกานต์ที่หาภาพมาประกอบสวยงาม สุดยอดจริง ๆ 
ผมไม่เติม ร  ทั้งกะโดนและกะเดา ตามเสียงสำเนียงลาวนะครับ

อัลมิตรา

5 มกราคม 2550 11:53 น. - comment id 643438

ที่นั่น .. แล้งแบบร้อน ๆ หรือ แล้งแบบหนาว ๆ  
ที่ภาคเหนือตอนบน แล้งแบบหนาว ๆ ต้นไม้ยืนซากเหี่ยวเหมือนคนหง่อม ๆ 
บางทีมองไปรอบข้าง มีแต่โทนสีน้ำตาลเต็มไปหมด หนาวแบบไม่สดชื่นเอาเสียเลย
แต่ก็มีบ้างนะ ที่หนาวหงิกแบบเชียวชะอุ่ม เวลาลมพัดผ่านแต่ละที ..
ทำให้เข้าใจกับคำว่า หนาวไปถึงกระดูกเชียวล่ะ ..

ผู้หญิงไร้เงา

5 มกราคม 2550 13:06 น. - comment id 643454

อย่างนี้ไม่มีใครลืมได้หรอก  ยิ่งบางกอกคงไม่มีใครอยากหลงด้วยในระยะนี้  อิอิ

สวัสดีปีใหม่ค่ะ  ขอให้มีความสุขมาก ๆ นะค่ะ

สาวบ้านนา

5 มกราคม 2550 13:31 น. - comment id 643466

บทกวียอดเยี่ยมทางจิตวิญญาณ
คำบอกเล่าแห่งท้องทุ่ง ที่แสนงดงามดิบเดิม
โดนใจ สาวบ้านนาค่ะ

สวัสดีปีใหม่ค่ะ
พร้อมพลีกำนัลด้วย
ทุกบทรจนากวี..จากดวงใจใสซื่อของสาวนา
สาวบ้านป่าบ้านไพรนะคะ 
แด่..
คุณครูใหญ่
ที่คือความงดงามไสว
ในใจสาวนามานานวันค่ะ

http://www.thaipoem.com/forever/my_poem.php?mid=6042
เธอคือเมฆเสกสายหวานมาห้อมห่ม
มาพร่างพรมขวัญเจ้าคราวเหน็บหนาว
เธอคือสร้อยร้อยสวยด้วยรวงดาว
คล้องฝันพราวรับขวัญพลีราตรีเพ็ญ..

ราวสายลมพรมผ่านลุกขึ้นสู้
โลกยังอยู่ดอกไม้หวานบานให้เห็น
แม้นดายเดียวเปลี่ยวร้าวใจเยียบเย็น
เธอยังเป็นเช่นเทียนทองส่องกลางใจ

ราวรุ้งเรียวเกี่ยวฟ้าทางช้างเผือก
ลบหนาวเยือกให้อุ่นพร่างสว่างไสว
รจนาบทกวีที่งามงดหมดจดใจ
ระรินไหวลบโลกร้อนสอนกมล...

เธอคือสายธารหวานพรมห่มหอมร่าง
ให้ฉ่ำพร่างฉ่ำชื่นดุจสายฝน
เธอนั้นหรือคือน้ำค้างกลางกลีบรสสุคนธ์
เธอคือคนของสายธรรมนำชีวี..

เธอคือตะวันอันโอบเอื้อมนุษยชาติ
สว่างวาดรจนาร้อยสร้อยศักดิ์ศรี
เธอนะหรือคือยอดงามยอดความดี
เป็นสร้อยสีสร้อยแสงสร้างแรงรัก..

เธอคือไม้ไพรในป่าเมืองมนุษย์
สร้างพิสุทธิ์ดุจร่มธรรมล้ำค่านัก
เธอคือใครใครคือเธอเล่ายอดรัก
ยอมพลีภักดิ์ศรัทธารักศรัทธาใจในวันนี้..



http://www.thaipoem.com/forever/ipage/song4721.html
ข้าวคอยเคียว 

ได้ยินไหมพี่ เสียงนี้ คือสาวบ้านนา
 พร่ำเพรียกเรียกหา ตั้งตานับเวลารอคอย
 คอยเช้า คอยเย็น ไม่เห็นสักหน่อย
 ปีเคลื่อนเดือนคล้อย
 รักเอ๋ยจะลอยรักเอ๋ยจะลอยแรมไกล
 อีกเมื่อไรรักจะคืนรื่นรมย์
 ตะแบกบานแล้วร่วง สีม่วง ที่พี่ชื่นชม
 หรีดหริ่งระงม พี่ปล่อยน้องให้ตรมคนเดียว
 รวงเอ๋ยรวงทอง ต้องร้าง คนเกี่ยว
 รวงข้าวคอยเคียว
 น้องนี้คอยเหลียวคอยนับวันรอพี่มา
 กลับเถิดหนาสาวบ้านนายังคอย

 ตะแบกบานแล้วร่วง สีม่วง ที่พี่ชื่นชม
 หรีดหริ่งระงม พี่ปล่อยน้องให้ตรมคนเดียว
 รวงเอ๋ยรวงทอง ต้องร้าง คนเกี่ยว
 รวงข้าวคอยเคียว
 น้องนี้คอยเหลียวคอยนับวันรอพี่มา
 กลับเถิดหนาสาวบ้านนายังคอย... 
 



ด้วยรักจากดวงใจ
สาวบ้านนา
พุดไพรนะคะ

ส่องหล้า

5 มกราคม 2550 13:32 น. - comment id 643467

ขายแรงขายแรงกินแกงถุง
จากทุ่งมาเมืองเบื้องความหวัง
มีแรงร่วมแรงเป็นพลัง
เมื่อไรหนอดอกเหงื่อจะสะพรั่งแผ่นดินตน...

มาเยือนกกกะโดนครับ

เปเป้ซังแม่มู๋ผู้เดียวดาย

5 มกราคม 2550 13:41 น. - comment id 643469

สาวบ้านนาเป็นอย่างไรไม่ทราบได้
แต่รู้เพียงหนุ่มบ้านนา...หลอกสวเมืองกรุงให้ช้ำใจ

เป็นบทกวีที่สวยงามมากค่ะ

สาวบ้านนา..พุดไพร

5 มกราคม 2550 13:45 น. - comment id 643471

http://www.thaipoem.com/forever/ipage/song18.html
http://www.thaipoem.com/forever/ipage/song709.html
เคียงเรียม


มองเดือนคล้อยดาวลอยเรี่ยยอดไม้
ใจสลายน้ำเจิ่งนองเต็มท้องทุ่ง
เดือนสิบสองกระทงทองจรัสจรุง
รอขี่ควายลุยทุ่งเรียมผัดแป้งเฝ้าแต่งตัว

เคย..
นัดพบกับอ้ายใต้ต้นตาลรอหวานรัก
ดอกโสนทายทักหอมริมแก้มแกมแสงสลัว
ตะวันชิงพลบกบเขียดร้องใจระรัว
นั่นดอกบัวชูช่อชันรับขวัญรอ

แล้ว..
อ้ายลาไกลไปศึกใหญ่ภัยภาคใต้
ได้ชิดใกล้ความตายมิเคยท้อ
ใบไม้ร่วงชีพรอหล่นทิ้งเรียมรอ
โลกนี้หนอไยแล้งไร้อ้ายหวังยุติธรรม

ฟ้าโพล้เพล้ใจเรียมพลอยเหว่ว้า
พลีน้ำตาดั่งหยาดฝนระรินร่ำ
รอและรอไยมีเพียงเงามืดดำ
ฟ้ายามค่ำนกการ้องใจเลือนลาง

จันทร์ทอฟ้าสว่างไสว
อ้ายพรากไกลทิ้งเรือนมาแรมร้าง
สวรรค์ปิดไยหยิบยื่นเพียงอ้างว้าง
มีเพียงร่างเรียมรออ้ายราวไร้ใจ

เสียงขลุ่ยแว่วเพรียกมาเพลงลาแผ่ว
น้ำค้างแก้วหยาดระรินดั่งเพชรใส
กลางใบบัววะวาววับเพชรพร่างไพร
กระทงใจไยหลงทางร้างแรมลา

สองฝั่งคลองวารีล้นท่วมท้นฝั่ง
ชีพไทยฝังสังเวยน้ำดินฟ้า
หยาดน้ำตาเรียมรินหลั่งพลีบูชา
อ้ายถวายชีวาพลีพร้อมยอมเพื่อไท

สายวารีไหลไปไม่ย้อนกลับ
ตะวันลับยามนี้อ้ายอยู่ไหน
ปณิธาณหาญกล้าเซ่นวิญญาญ์บรรพบุรุษไทย
คือยิ่งใหญ่ศรัทธาหมายตายเพื่อแผ่นดิน

เรียมปิติใจแล้วอ้ายแม้นไหม้หมอง
คือครรลองลูกผู้ชายปองถวิล
คลุมร่างด้วยธงไตรรงค์สิ้นชีวิน
ทั้งฟ้าดินวิปโยคโศกดวงใจ

เรียมอธิษฐานกับกระทงทองล่องหลอมจิต
คู่ชีวิตคู่ชีวาภพภูมิไหน
หวังร่วมบุญร่วมกุศลทุกชาติไป
บนดินไทยดินทองแดนพุทธธรรม

คืนเพ็ญบุญจันทร์ดวงทองผ่องพิสุทธิ์
หวังมนุษย์ทำดีพลีรินร่ำ
หยาดน้ำใจใสงามสวดมนต์พลีน้อมนำ
พบธาราธรรมธาราทองล่องสู่แดนทิพย์พระนิพพาน..!
..................



http://www.thaipoem.com/forever/ipage/song709.html
เคียงเรียม..

เคียงเรียม 
ทนงศ์กดิ์ ภักดีเทวา 
เลียบ ฝั่ง คลอง
มองละเมาะ หมู่ ไม้
สาย น้ำไหล
เหนี่ยว โน้ม ใจ
ให้หน้า เพลิน มอง
มอง ขอบฟ้า ครอบทุ่ง
ทิว และรุ้ง แดดส่อง
ลมพัดต้อง
ยอด โย้ โอนเอน
ใจพี่ยัง เปลี่ยว นัก
มองหารัก ไม่ เห็น
นึกหนักใจ ยิ่งเต้น
เหลือจะเข็น รักไกล
หาก บุญ ได้
เดินใกล้ เคียงเรียม

เลียบ ฝั่ง คลอง
มองละเมาะ หมู่ ไม้
สาย น้ำไหล
เหนี่ยว โน้ม ใจ
ให้หน้า เพลิน มอง
มอง ขอบฟ้า ครอบทุ่ง
ทิว และรุ้ง แดดส่อง
ลมพัดต้อง
ยอด โย้ โอนเอน
ใจพี่ยัง เปลี่ยว นัก
มองหารัก ไม่ เห็น
นึกหนักใจ ยิ่งเต้น
เหลือจะเข็น รักไกล
หาก บุญ ได้
เดินใกล้ เคียงเรียม... 

MomMamSan

5 มกราคม 2550 13:53 น. - comment id 643478

แต๋ แร่น แต แร่น แต๋ แร่น แต .......  เป็นต่ามวน หือวาเป็นต่าโศกดี่น้อ อิพอใญ  สวัสดีปีใหม่ สุข สดชื่น สมหวัง ตลอดปีและตลอดไปเด้อ 

เรไร

5 มกราคม 2550 14:49 น. - comment id 643516

แหมม อ่านแล้าเหมือนสาวกรุงลืมบ้านนา
เลยนะครับครู....โดนใครทิ้งไปป่าวหว่า..

หลงแสงสีศิวิไลซ์ในบางกอก
ลืมบ้านนอกท้องนาลืมป่าเขา
ลืมรสชาติกกกระโดนต้นสะเดา
ลืมสิ้นเสียงกาเหว่าเฝ้าร้องเพลง

...............................................
แปะโป้งไว้ก่อนแล้วกันครับครู..คิด บ่ ออก

ก้าวที่...กล้า

5 มกราคม 2550 16:01 น. - comment id 643547

สวัสดีปีใหม่ค่ะ   ...คุณครู   

เฌอมาลย์

5 มกราคม 2550 16:33 น. - comment id 643564

เถียงนาน้อยหงอยเหงาคราเจ้าจาก
ไปลำบากตรากตรำกรำเมืองหลวง
ลืมท้องทุ่งนาไร่ให้ร้าวทรวง
ไม่คิดห่วงบ้านนาพาเศร้าใจ

.................................

สวัสดีปีใหม่ค่ะครูใหญ่

วง

5 มกราคม 2550 17:48 น. - comment id 643593

ครูใหญ่โรงเรียนเล็ก

5 มกราคม 2550 19:05 น. - comment id 643609

คุณอัล   หนาวแล้งครับ  อากาศบางวันร้อน เป็นหวัดได้ง่าย ไปเจียงใหม่กี่วันครับ

ผู้หญิงไร้เงา   ครับน่ากลัวนะ กทม  เดือนหน้าผมจะมีโอกาสไปสัมมนา ปีนี้ได้ไป กทมแต่ต้นปี สงัสยจะได้ไปบ่อยๆ

สาวนาครับ  เพลงเหมือนข้าวคอยเคียวผมชอบมาก  ผมดีดพิณได้ด้วยนะครับเพลงนี้ รูปที่สรรมาล้วนมีแต่งดงามทั้งนั้นเลย    ถูกใจครับ

ส่องหล้า   ผมอยู่บ้านนาก็กินแกงถุงเหมือนกันครับ

เปเป้ซัง  ระวังโดนหลอกกลับนะครับ (กรรมสนอง) ผมโดนมาแล้ว

มอมแมม     เจ้าสิโศกไปหยัง  ม่วนปานนั้น

เร    อย่าแปะนานนะ

ก้าวที่กล้า   ขอบคุณมากครับอวยพรให้คุณมีสุขเหมือนกันครับ

เฌอ   อย่าปล่อยให้เถียงนาเหงานานนะครับ

วง (วงไหนหนอ?)    ขอบคุณครับที่มาเยี่ยมชม

ขอบคุณสำหรับพรปีใหม่  ขอให้ทุกคนมีสุขภาพดี   อย่าทุกข์ ทำดี  ทำดีและทำดีนะครับ

เพรง.พเยีย

5 มกราคม 2550 22:31 น. - comment id 643664

สวมชุดฟอร์มโรงงานลืมบ้านนอก
ฤาหลงเมืองบางกอกลืมดอกหญ้า
ฤาลืมกกกะโดนที่โพนนา
กาลเวลาล่วงไปเปลี่ยนใจคน


ชอบบทนี้เป็นพิเศษค่ะ
ช่วงเวลาวันหยุดเทศกาลใหญ่ๆ  
เป็นช่วงเวลาแห่งครอบครัวของสาวโรงงาน
ลำบากแค่ไหน  ก็ขอให้กลับไปเยี่ยมบ้าน

คุณครูใหญ่สบายดีนะคะ  
อยู่ศรีษะเกษ  ร้อนแค่ไหน  
ก็คงไม่เท่ากรุงเทพฯ ตอนนี้แล้วล่ะค่ะ

nig...

6 มกราคม 2550 02:21 น. - comment id 643696

กะโดนเศร้า
กะเดาโศก
กระดกซด
กาแฟขม

แจมครับ(ขอมั่วแจมนะครับ)

กีกี้

6 มกราคม 2550 10:37 น. - comment id 643746

สวัสดีปีหมู ..

ขอให้คุณครู(มีคู่ที)จงเจริญ .. 

สุขสันต์วันปีใหม่นะคะคุณครู .. 

* * * นางฟ้า . ..แสนซน * * *

6 มกราคม 2550 13:28 น. - comment id 643785

กะโดน*เศร้ากะเดา*โศก  . . . .
  ชอบจังเล๊ย . . .ชื่อกลอนอ่านแล้วตลกดิ . . .

นะค่ะ มีความสุขมาก ๆนะ

อัลมิตรา

7 มกราคม 2550 00:04 น. - comment id 643891

ไปแม่ฮ่องสอนค่ะ .. ไม่ได้ไปเชียงใหม่

คุณถามแล้วนี่ ที่ msn .. สังสัยไม่ตั้งใจอ่านที่อัลมิตราเขียนตอบ

ราชิกา

7 มกราคม 2550 16:28 น. - comment id 643985

มาทักทายคุณครูค่ะ...ชื่นชมกับธรรมชาติ...ทำให้เราจินตนาการได้..ทั้งความสุข..และความว้าเหว่...ชื่นชมผลงานค่ะ...

..ขอให้มีความสุขมากๆ..ในปีใหม่..ตลอดไปนะคะ..

ลักษมณ์

9 มกราคม 2550 07:31 น. - comment id 644551

สวัสดีปีใหม่ครับครูใหญ่ ..

อามีน my_armeen@hotmail.com

3 พฤษภาคม 2550 17:16 น. - comment id 691080

หวัดดีค่ะครู
  แวะเวียนมาเจอคะ
เพราะจังค่ะ
ทำไมต้องโศรกหรือค่ะ