.. เดือนครึ่งดวง ห่วงฟ้า มาเป็นเพื่อน ดาราเกลื่อน มาห้อม ล้อมเดือนฉาย น้ำค้างวับ วาวแวม แต้มบางใบ มวลพรรณไม้ มาลีหลับ กับราตรี..... ... นกละเมอ เผลอร้อง ก้องกลางดึก มวลไม้พฤกษ์ ทึกเทา เงาหม่นสี จิ้งหรีดร้อง เรไรร่ำ พร่ำวลี ปานดนตรี เสียงสวรรค์ บรรเลงเพลง... ...เสียงน้ำริน ยังรินไหล ไปไม่หยุด ดั่งรีบรุด แห่งเวลา มาข่มเหง เบียนเบียดไส ผลักไกว ไหวตามเพลง เพื่อบรรเลง คืนเวียน วันเปลี่ยนไป.... ...กาลจะผัน วันจะเคลื่อน เดือนจะคล้อย ดุจดาวลอย คล้อยคืน ดื่นดึกไหน ก็เหมือนกัน วันก็เวียน คืนเปลี่ยนไป เดือนเต็มได้ มีแหว่งเว้า เจ้าดวงจันทร์.... ...ชีวิตคน จนมี เป็นที่ตั้ง จงระวัง มิประมาท พลาดอาสัญ ชีวิต และความตาย อยู่ใกล้กัน อย่ามัวมัน หลงเพลิน เดินอบาย... ...เวลาแห่ง ชีวิต มีนิดน้อย ขอให้คอย ทำดี เร่งขวนขวาย เมื่อวันหนึ่ง ถึงวาระ ต้องจากไป เราจะได้ ไม่มากโศก วิโยคครวญ....
26 พฤศจิกายน 2549 16:00 น. - comment id 631103
ร้อยอักษราหมื่นพันที่กานท์กล่าว.. ร้อยเรื่องราวไพเราะเสนาะหู ........ชบาสีส้มคะ...เตือนตัวเองทุกๆ จิตสำนึกเลยว่ามีแค่วันนี้
26 พฤศจิกายน 2549 19:31 น. - comment id 631125
ชีวิตคน จนมีมี ทั้งดีร้าย แม้นผู้หญิง หรือผู้ชาย ก็ไม่เว้น เพราะความรวย ความจน ใช่กฎเกณฑ์ ที่จะเน้น ความเป็นจริง สิ่งเป็นไป แต่งได้ดีค่ะ
27 พฤศจิกายน 2549 00:52 น. - comment id 631214
คุณยายทางแสงดาว ชบาชอบชื่อคุณยายจังค่ะ...ร้อยอักษราหมื่นพันที่กานท์กล่าว.. ร้อยเรื่องราวไพเราะเสนาะหู ร้อยสำเนียงเสียงถ้อยร้อยกลอนครู ยังก้องอยู่ในสำนึกตรึกยามนอน... ชบามักนอนหลับฝันว่าแต่งกลอนอยู่เสมอค่ะ...คิคิคิ...ขอบคุณผู้หญิงไร้เงาที่ชอบค่ะ... ไม่ว่าจน หรือรวย ด้วยล้นฟ้า แต่ยามวาย ชีวา หามีไม่ เอาติดไป ก็เพียง ความดีร้าย เงินมากมาย ทิ้งเอาไว้ เบื้องหลังเอย... ต่อผู้หญิงไร้เงา คห.2 นะคะ...