บทรำพึงจากกรวด,หิน,ดิน,ทราย

ศิลป์กีรติ ว่าโร๊ะ

.              ค่ำคืนจันทร์วันเพ็ญ............
เศษดิน   จินตนาการ ถึง พระจันทร์
ก้อนกรวด  ฝันเฟื่องถึง ดวงดาวพร่างพราย
      ภายใต้จักรวาลกว้างไกล.........
โลกหมุนรอบระบบสุริยจักรวาล.....
โลกหมุนรอบดวงจันทร์และตัวเอง.........
     
       เม็ดทราย แหงนมองฟากฟ้านภากว้างใหญ่สวยงาม.
ก้อนหินเห็นแล้วถึงความหฤหรรย์.......จึงนำไปสู่การเกิดคำถาม?
        โอ้!ฟากฟ้านภากว้าง หมู่ปุยเมฆสีขาวล่องลอย
พระจันทร์สาดแสงส่องคล้ายกลางวัน..........
ดวงดาวกระจัดกระจาย สัมผัสได้ถึงความฝัน.........
      สรรพสิ่งสสารเป็นเพียงแค่เศษของเศษของเศษของเศษใช่ไหม?
                            19   พฤศจิกายน    2549				
comments powered by Disqus
  • พงษ์ศักดิ์ สิงห์ขจร

    21 พฤศจิกายน 2549 16:10 น. - comment id 629317

    และแล้วกรวด หิน แล้วดินทราย ก็ตั้งวง44.gif
    (สนทนาปัญหาเรื่องกว้าง ๆ)
  • ยายแม่มด

    22 พฤศจิกายน 2549 22:05 น. - comment id 629791

    สรรพสิ่งเป็นละอองเล็กที่อวลรอบ....
    
    อยู้รอบตัวเรา.....บนภูเขา  บนฟ้า....
    
    อีกและอีก......

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน