20 พฤศจิกายน 2549 11:35 น. - comment id 628701
ป่าผืนใหญ่แห่งไพรกว้าง แห้งแล้งรกร้างห่างนักหนา ธรรมชาติย่อมเข้ามา ถางป่าให้ราบปราบสิ่งเลว แล้วรอต้นไม้ใหม่ใสสะอาด สร้างนรชาติไม่แหลกเหลว สิ่งงดงามเหลือประดับจับเป็นเปลว ลุล่วงแล้วสัจธรรมคำที่ดี
20 พฤศจิกายน 2549 11:53 น. - comment id 628707
Love the photo!
20 พฤศจิกายน 2549 16:19 น. - comment id 628848
แต่ลานโลกโชกเลือดยังเดือดร้อน ความร้าวรอนลุกโหมโรมกระหน่ำ เหมือนป่าไพรที่โดนบุกเบิกทำราย แล้วใจใครจะอยู่ได้อย่างไรกัน พี่พันเก้าค่ะบัวหายแล้วค่ะนอนไป 4 วัน กินยาจนขมไปหมดแล้วค่ะ จะฉีดยาก็กลัวจะเจ็บค่ะ อิ อิ พี่พันเก้าค่ะพี่สาวอาป๊าท่านตายเมื่อ 3 วันนี้เองค่ะแล้วเขาร่ำรวยมากมายแต่เขาจิตใจไม่ดีเลยค่ะกับพี่กับน้องเอาเปรี่ยบทุกอย่าง สุดท้ายวันที่เขาสิ้นลมเขาตายคนเดียว แถมในตัวไม่มีเสื้อผ้าติดตัวด้วยซ้ำไปค่ะ สามีนำเสื้อผ้าไปให้ก็ใส่ไม้ได้เพราะตัวเขาแข็งไปแล้วเขาก็เลยเอาศพใส่โรงไปทั้งอย่าง นั้นเลยค่ะเขารวยเป็นพันล้านนะค่ะ สุดท้ายนำอะไรไปด้วยไม่ได้เลย แถมพี่น้องว่าตามหลังไปด้วยอีกค่ะ ไม่มีใครๆอาลัยอาวรณ์สักคนเดียว บัวคิดว่านี้ไม่ใช่เพราะกรรมติดตัว แต่เป็นเพราะเขาไม่คิดจะสร้างความดีไว้เลย ผลจึงเป็นเช่นนี้ บัวคิดว่ามีความรู้สึกดีๆแบ่งปัน อย่างน้อยก็มีใครๆคิดจะอุทิศผลบุญไปให้บ้างหลอกค่ะ นี้และชีวิตที่ดิ้นไป พี่ก็ดูแลสุขภาพด้วยนะค่ะ
20 พฤศจิกายน 2549 16:51 น. - comment id 628863
อยู่ในป่าคุณค่าคงไม่เท่า ถึงแปรเราเป็นซุงเพื่อค้าขาย บ้างก็จุดไฟเผาให้วอดวาย ต่างก็หวังทำลายไม่ดูแล พอน้ำท่วมถึงเห็นคุณค่าเอา ก่อนนั้นปล่อยให้เราต้องย่ำแย่ ทำไร่เลื่อนลอยไม่มาเชือนแช แล้วตอนนี้แค่จะคิดถึงกัน กว่าฉันจะโตคงอีกสิบปี ระวังให้ดีใช่จะเหหัน ไม่ใช่ฉันคิดจะกลั่นแกล้งกัน แต่เรี่ยวแรงฉันคงมีไม่พอ ลองเอาใจไปใส่ต้นไม้ดู กว่าจะโตไม่รู้กี่สิบปี แต่การมีชีวิตอยู่ต่อไปช่างสั้นนักเนอะ (ลำนำป่าอีกอารมณ์หนึ่ง)
20 พฤศจิกายน 2549 20:24 น. - comment id 628910
อยากเห็นคนรักธรรมชาติมากๆ
23 พฤศจิกายน 2549 12:33 น. - comment id 630049
ขอบคุณทุกท่านที่ผ่านมาทักทายครับผม