หน้ากากล้วนหลากสีสัน ยื้อแย่งแข่งกันสวมใส่ ผิดแผกต่างแตกแยกไป ยากแท้หยั่งถึงได้จิตใจคน... หยดน้ำยังเลือกกลิ้งบนใบบอน ชีวิตดั่งไม้ขอนหมองหม่น ล้มลงซ้ำหยามยิ่งย้ำยอกย้อนคน... เพียงแค่ตนรอดพ้นพ่ายได้เป็นดี... จึงปล่อยปลดลดวางบนทางชีวิต ให้กงกรรมลิขิตขีดเส้นศรี เป็นไปตามวิบากกรรมนำชีวี อโหสิสร้างราศีให้แก่ตน...