เสี้ยวหนึ่งของคน...

ลมทะเล

หน้ากากล้วนหลากสีสัน 
ยื้อแย่งแข่งกันสวมใส่
ผิดแผกต่างแตกแยกไป
ยากแท้หยั่งถึงได้จิตใจคน...
หยดน้ำยังเลือกกลิ้งบนใบบอน
ชีวิตดั่งไม้ขอนหมองหม่น
ล้มลงซ้ำหยามยิ่งย้ำยอกย้อนคน...
เพียงแค่ตนรอดพ้นพ่ายได้เป็นดี...
จึงปล่อยปลดลดวางบนทางชีวิต
ให้กงกรรมลิขิตขีดเส้นศรี
เป็นไปตามวิบากกรรมนำชีวี
อโหสิสร้างราศีให้แก่ตน...				
comments powered by Disqus
  • ธนรัฐ สวัสดิชัย

    28 มกราคม 2545 04:14 น. - comment id 32482

    "มันสมอ" เนี่ยมันอยู่ตรงไหนน๊าาา.... แซวเล่นจ้า... อย่าโกรธกันนะ... แหะๆ
  • ฟา

    28 มกราคม 2545 13:43 น. - comment id 32546

    อืม...

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน