ค่ำคืนนี้มืดมิด.............. ทว่า..กลับมีแสงดาวกลาดเกลื่อนกระจายทั่วท้องฟ้า คลืน..คลืน.... เสียงเกลียวคลื่น คลื่นลูกแล้วลูกเล่า เกลียวคลื่นทะเลซัดกระทบคันหินกั้นชายฝั่ง เหนือหาดทราย... ฉันบนแท่นหิน..บนคันหินกั้นชายฝั่ง บนหินก้อนหนึ่ง..มองฝ่าทะเลไปในความมืด เห็นแสงเรือหาปลาแล่นเคลื่อนกลางทะเล... แสงแฟลชจากท้องฟ้าแลบขึ้นมาเป็นระยะ.... ฉันยังคงนิ่งสงบ....บนแท่นหิน ตั้งแต่ฉันหลุดจากฝ่ารองเท้าของใครคนหนึ่ง ก็ฉันเป็นเพียงเศษเม็ดทรายที่หลุดมาจากฝ่ารองเท้าผ้าใบคู่นั้น....... 27 ตุลาคม 2549
2 พฤศจิกายน 2549 15:10 น. - comment id 622671
...คำรำพึงของเม็ดทราย... อือม์...อ่านแล้วได้อารมณ์ไปอีกแบบนะครับ. แวะมาทักทายยามบ่ายๆ..สบายดีนะครับ..
2 พฤศจิกายน 2549 15:31 น. - comment id 622680
สบายดีครับ........ หวังเช่นกันว่าคุณ แมวคราว คงสบายดี.....
2 พฤศจิกายน 2549 15:36 น. - comment id 622682
แวะมาดูดาว..ชมเกลียวคลื่น..ค่ะ..
2 พฤศจิกายน 2549 15:59 น. - comment id 622693
ดีใจด้วยที่หลุดออกมาฝ่ารองเท้า (กลิ่นตุๆ ) ของใครคนนั้นได้ซะที... หุหุ.. ล้อเล่นน่ะ แวะมาทักทาย จ้า...
2 พฤศจิกายน 2549 16:25 น. - comment id 622717
ถ้าวันหนึ่งวันใดเราเป็นรองเท้าผ้าใบคู่นั้นเราจะมีโอกาสได้เห็นดั่งสิ่งที่เม็ดทรายเห็นรึป่าว....น่าอิจฉาเม็ดทรายจริง ๆ
2 พฤศจิกายน 2549 16:27 น. - comment id 622719
ขอบคุณในคำทักทาย การหลุดมาจากฝ่ารองเท้ามันก็รู้สึกดีแห๊ะ
2 พฤศจิกายน 2549 16:51 น. - comment id 622738
จะขอเป็นเม็ดทรายอยู่ชายหาด ขาวสะอาดฟังลมคลื่นระรื่นแสน ดีกว่าเกือก..บดขยี้จนบี้แบน ทนคับแค้นคาฝ่าเท้า..อย่างเปล่าดาย.. มอบให้คุณศิลป์นะครับ..หวังว่าจะเข้าบรรยากาศไปอีกแบบเนาะ..
2 พฤศจิกายน 2549 16:59 น. - comment id 622747
ขอบคุณ คุณ แมวคราว มากขอรับ บางทีเม็ดทรายไม่ว่าอยู่ที่ไหนเม็ดทรายก็ยังเป็นเม็ดทราย ไม่ว่าบนชายหาด หรือใต้รองเท้า ประโยชน์คงจะมีไปอย่างละแบบ