คืนผ่านคืนหลากคืนหลากฝัน วันผ่านวันต่างวันหลากหลาย วานอีกวานเช่นเพียงอดีตกลาย พรุ่งกี่พรุ่งก็คล้ายอนาคตกาล ความรู้สึกสัมผัสที่ประสบ หลากอารมณ์เร้ารบไม่สิ้นผลาญ ขัดกล่อมเกลากลั่นจินต์ในวิญญาณ อีกเหตุการณ์ก่อร่างสร้างตัวตน จึงยากบอกออกไปใครคือฉัน เมื่อวานนี้ใครกันช่างฉงน ความคิดแตกต่างกันเหมือนต่างคน หรือฉันคืออดีตผลแห่งวานวัน เพราะทุกสิ่งสร้างได้ไม่ยั่งยืน เพียงผ่านคืนค่อยสูญสิ้นหรือบิ่นสั้น บางอย่างกลับทดแทนได้เทียมทัน มีหรือไม่สิ่งอนันต์มิผันแปร... เมื่อไตร่ตรองลองคิดพินิจหา คำตอบใดควรค่ามั่นคงแน่ กลับยากค้นสิ่งใดไม่เปลี่ยนแปร รับรู้เพียงความจริงแท้เพียงแค่คำ
30 ตุลาคม 2549 07:34 น. - comment id 620978
งามเหมือนเดิน ยังจำได้ว่าเคยทักเกี่ยวกับกลอน ซึ่งจำไม่เคยขาด
30 ตุลาคม 2549 11:53 น. - comment id 621058
พี่กรเหมือนเดิมทุกอย่างแหละค่ะ คริ คริ แต่ไม่บอกนะว่าอะไรเหมือนเดิม
30 ตุลาคม 2549 21:48 น. - comment id 621361
**.. ฉันยังเป็น คนนี้ ไม่มีเปลี่ยน นั่งคิดเขียน กลอนกานท์ งานสร้างสรรค์ เธอก็เป็น แบบเธอ ในทุกวัน มิตรภาพ ก็เช่นกัน ยังเหมือนเดิม... อิอิ แอบแว๊บบบบ มาอ่านกลอนของใครก็ไม่รู้ แต่ที่รู้ๆได้แรงบันดาลใจไปเขียนกลอนแร้วววว ปล.ไม่ค่อยได้คุยกันเลยเนอะช่วงนี้ แต่คิด-ถึง
31 ตุลาคม 2549 11:28 น. - comment id 621516
หรือคุณคืออดีตผลแห่งวานวัน? ที่ผ่านผันร้อนหนาวให้ร้าวไหว หรือฉันคือลูกหลานความแก่วัย? วันเวลาเปลี่ยนไปก็เปลี่ยนแปลง .. .. ตอบให้ก็ได้ .. สิ่งที่เป็นอนันต์มิผันแปรน่ะมี .. ความเปลี่ยนแปลงไง .. มันไม่เคยเปลี่ยน .. .. ชอบงานนี้นะ ..
31 ตุลาคม 2549 15:41 น. - comment id 621644
คุณยังคงเป็นคนเดิม... แต่เป็นหนุ่มขึ้น.... เด็กชายกวีปกรณ์... รักษาสุขภาพนะคะ
5 พฤศจิกายน 2549 10:01 น. - comment id 623534
คนเราทุกคนต้องเปลี่ยนเป็นสัจธรรม ของชีวิตที่เริ่มจาก เกิด แก่ เจ็บ ตาย...แต่จะเปลี่ยนไปเป็นผู้ใหญ่ขึ้นหรือเด็กลงคงแล้วแต่ตัวเราเอง ประสปการณ์เท่านั้นที่จะช่วยให้เราเรียนรู้ได้เร็วขึ้น