กาลเปลี่ยน...

ประภัสสุทธ

ร่อนเร่ท่ามกลางป่า-หนังสือ
กำแพงภายในคือ-รั้วขอบ
ร่ำเรียนแล้วก็เรียน-แล้วสอบ
ชีวิตเวียนวนรอบ-สี่ปี
สีเหลืองเจ้าคือนก-ขมิ้น
เจ้าบินแล้วก็บิน-เกลื่อนฟ้า
ไร้หวังที่จะคอย-พึ่งพา
เพราะไม่ลงถลา-เหยียบดิน
บัดนี้อุดมการณ์-เจ้าเปลี่ยน
โบราณเจ้าเสมือน-เพื่อนฝัน
คอยขับกล่อมเสียงเพลง-โรมรัน
ต่อสู้ความคับขัน-สังคม
กี่ปีเจ้าถึงจะ-กลับมา
ร่อนลงจากฟากฟ้า-สีขาว
ขับเพลงแห่งเสรี-ยาว ยาว
สี่ปีจะคอยข่าว-เจ้าคืน..				
comments powered by Disqus
  • แมงกุ๊ดจี่

    28 ตุลาคม 2549 16:25 น. - comment id 620590

    สวัสดีค่ะ   
    
    ยังรอคอยรับฟังข่าวคราวเหินห่าง
    ระยะทางแม้นว่าไกลออกไปแสน
    ความคิดถึงยังฝากไปไว้แทน
    ผนึกแน่น...สู้หัวใจใครอีกดวง...
    
    รอ..ฟังข่าว  มาเนิ่นนานปี...
  • ศิลป์กีรติ ว่าโร๊ะ

    28 ตุลาคม 2549 18:02 น. - comment id 620629

    48.gif48.gif48.gif

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน