โลกมนุษย์โลกของนกชั่งผกผัน มนุษย์นั้นมีหลายหลากยากค้นหา เชือดเฉือนใจจ้องทำลายทุกเวลา มองใบหน้าแววตาใสใจทมิฬ นกที่มีมากมายหลายชนิด ทุกชีวิตอยู่ร่วมได้ไม่เดียจฉันท์ คนก็มีหลายประเภทอยู่เหมือนกัน มีสักวันบ้างไหมไม่ทำลาย นกถูกขังอยู่ในกรงก็คงคิด อยากมีสิทธิ์ท่องเที่ยวไปได้บินบ้าง คนเหมือนถูกกรงความคิดลิขิตทาง ทำทุกอย่างตามคำตอบกรอบสังคม นกมักน้อยทำรังแต่พออยู่ ชีวิตดูสดใสไม่ขัดสน ชอบหรูหราอวดรวยนั่นคือคน ชอบให้ตนน่าเลื่อมใสในสังคม นกสร้างเสริมให้โลกสวยช่วยส่งเสียง เป็นสำเนียงประสานใจไม่เสียดสี คนชอบสร้างสิ่งถนัดที่ตนมี สร้างวจีริษยาด่าทอกัน นกบินล่าหาเหยื่อเพื่ออยู่รอด สายตาสอดเสาะหาไปในไพรศรี คนหาเหยื่อมีทั่วไปในปฐพี เหยื่อคนนี้ชั่งพิกลคนเหมือนกัน บนความต่างยังคงเหมือนเพื่อนร่วมโลก มนุษย์โศกวิหคน้อยคอยขับขาน สร้างความดีชีวิตนี้ใช่ยืนนาน หยุดล้างผลาญถึงคราตายง่ายนิดเดียว
13 ตุลาคม 2549 02:50 น. - comment id 614432
แต่งเพราะมากเลยพี่ วิหคน้อยล่องลอยกลางเวหา ดั่งนภาหลากหลายเหมือนแต้มสี วิหคน้อยเบิกบานกลางนที ใยตอนนี้วิหคเศร้าเหงาเดียวดาย พลากวิหคเหมือนตัวพี่ที่จากเจ้า ปล่อยให้เหง่ให้ห่วงคอยหวงหา คอยนั่งนับวันเดือนนับเวลา ได้พบหน้าเพียงสบตาก็พอใจ
13 ตุลาคม 2549 08:28 น. - comment id 614442
เราต่างคนต่างมีวิถีชีวิต ถูกลิขิตบรรจงสร้างทางขนาน ต่างทนฝืนกลืนความเศร้าแสนร้าวราน ยามร่วมฝันแสนวิตกโลกความจริง
13 ตุลาคม 2549 12:19 น. - comment id 614562
จะติดตามตลอดครับ ท่านจ่าจุ๊..
13 ตุลาคม 2549 18:03 น. - comment id 614721
สวัสดีค่ะ...จ่าจุ๊ มาเยี่ยมชมตามคำขอแล้วนะจ้ะ แต่เก่งมากเลย ..พยายามเข้านะค่ะ