เนิ่นนานแถบทุ่งแล้งที่ลมเอื่อย เมฆขาวปลิวเรื่อยเรื่อยละล่องลอย ฝุ่นฝนกระซ่านกลุ่มทำท่าปอย ดินชุ่มทำสำออยให้เปียกปอน งอกเงยก็ใบอ่อนผุดผุดเขียว ต้องแดดเพิ่มแรงเรี่ยวขยับแข็ง เนิบนานก็ชูก้านทิ้งใบแห้ง ใบแห้งก็ตายแล้งเป็นปุ๋ยดิน
ประภัสสุทธ 24 ส.ค. 2549 14:48 น. - ID 92377 
1450
1
0
4 กันยายน 2549 12:46 น. - comment id 603362
ลงกลอนไว้นานแล้วนะเนี่ยเหนมะม่ายมีเค้าแล้วไม่เหนมีคัยมา ment ให้เรย เนาะ วานนี้ว่างๆอะก้อเรยเข้ามา ที่จิงก็โดดอะแหละ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
