เหม่อมองสายน้ำสายหนึ่ง ช่างซึ้งตรึงใจนักหนา ดูเงียบเหมือนไร้วิญญา เหมือนข้ายามนี้เศร้าตรม ชีวิตหนอใครลิขิต ให้คิดถึงวันสุขสม บางครั้งก็ต้องทุกข์ตรม เพราะคนเขาไม่จริงใจ
7 สิงหาคม 2549 22:13 น. - comment id 595584
ครับสายน้ำป่าเขาลำเนาไพร ดวงจันทร์และดวงดาว เป็นสิ่งที่ผมชอบมากครับ เป็นสิ่งสร้างอารมณ์เราให้เยือกเย็นครับ หากเรา เขียนหนังสือก็ให้จินตนาการเราได้มากเลย แก้วประเสริฐ.
7 สิงหาคม 2549 23:22 น. - comment id 595601
เป็นลำนำ ฝากไว้ กับสายน้ำ เย็นชื่นฉ่ำ พร่ำสุข สนุกสนาน ในร่องรอย ความทรงจำ แห่งวันวาร ณ สายธาร ท้องนที มิลืมเลือน สุขหรือทุกข์ อย่างไร ในดวงจิต ในชีวิต เศร้าหนักหนา หาใดเหมือน กาลเลยล่วง ผันผ่าน นานแรมเดือน ยังย้ำเตือน ให้ปลีก หลีกไปไกล กับความทุกข์ ความช้ำ ซ้ำเลยผ่าน เหมือนกับการ บั่นทอน ให้อ่อนไหว หลังจากนี้ จะฝ่าฟัน ให้ผ่านไป บอกลาคน ไม่จริงใจ ไปเนิ่นนาน
19 สิงหาคม 2549 12:08 น. - comment id 599170
สายน้ำสายไหน..เคยไหลกลับ เคยสดับฟังไหม ..หรือใครเห็น เราเคยนั่งเฝ้าดูแต่เช้าเย็น มิเคยเห็น..น้ำไหลกลับ..เหมือนกับใจ มีคนถาม..ทำไม ..หัวใจนี้ ย้อนรอยที่เคยช้ำ..ซ้ำซ้ำหนา? เราก็ตอบไม่ได้กระไรนา ถึงเวลายังต้องช้ำ..ซ้ำที่เดิม
21 มกราคม 2550 11:46 น. - comment id 648061
เข้ามาอ่าน