ยามเย็นบ่ายย้อยคล้อยลงต่ำ แม่นั่งตำน้ำพริกในครกใหญ่ มือถือสากปากเคี้ยวหมากค่อยตำไป หวังสุขใจเมื่อลูกทานอาหารตน คราลูกกลับถึงบ้านค่ำพอดี เดินเร็วรี่เปิดประตูอย่างลานลน ด้วยความหิวอันสุดจะอดทน กลับไม่สนสวัสดีแม่ที่รอ ลูกนั่งกินอาหารที่แม่ทำ ช่างใจดำไม่เหลียวแลแม่พะนอ พอกินเสร็จดูทีวีอย่างจดจ่อ ทำเสียงอ้ออ่อเอ้ยตามละคร
1 กรกฎาคม 2549 16:27 น. - comment id 587843
คิดว่าจะเป็นเหมือนเรื่องก่องข้าวน้อยซ่ะแระ
2 กรกฎาคม 2549 11:55 น. - comment id 587934
ลูกนั่งกินอาหารที่แม่ทำ ช่างใจดำไม่เหลียวแลแม่พะนอ พอกินเสร็จดูทีวีอย่างจดจ่อ ทำเสียงอ้ออ่อเอ้ยตามละคร suwit **************************** กระเป๋าเรียนถูกทิ้งที่ปลายเท้า ครวญบทเพลงเบาเบา หัวจมหมอน อาบน้ำเหรอ เอาไว้หลังละคร หรือไม่ก็ก่อนนอนกลางคืน แต่แม่ยังมองมาสายตาห่วง น้ำในตาแอบร่วงก็จำฝืน ไม่เคยคิดทดท้อ ยังหยัดยืน แม่จะเลี้ยงแม้ขมขื่นแม่ก็ยอม ด้วยความรักมากมายไม่เคยหมด ถึงหยาดเหงื่อรินหยดร่างผ่ายผอม รักของแม่กลับไม่มีที่จอมปลอม เลวแค่ไหน แม่ถนอม ด้วยน้ำใจ ไม่ไหวคับ พอก่อนละกัน งานคุณสะท้อนสังคมได้ดีมากเลยคับ คิดถึงแม่จัง
2 กรกฎาคม 2549 23:46 น. - comment id 588091
อ่านแล้วคิดถึงแม่จังเลย คิดถึงแม่มากที่สุดเลยอ่ะ... อ่านของคุณสะท้อนสังคมได้ดีมากเหมือนคุณ nig... พูดเลยคะ....
5 กรกฎาคม 2549 16:32 น. - comment id 588766
ในโลกนี้มีผู้ใดยิ่งใหญ่กว่า หญิงชราหรือชายแก่นั่งเหงาหงอย ที่นับวันนับเดือนเฝ้ารอคอย หวังลูกน้อยกลับมาน้ำตาริน ตั้งแต่จากบ้านไปหลายสิบปี ไม่เคยมีวี่แววข่าวมาหา แม่กับพ่อคอยอย่างตั้งหน้าตั้งตา หวังลูกยากลับมาตอบแทนคุณ ถึงหญิงร้ายชายชั่วไม่กลัวบาป อยากขอสาปขอแช่งให้ฉิบหาย หญิงแก่ใกล้จะถึงช่วงอันตราย แต่ลูกชายมัวเสพสมเกมกามเอย
23 กรกฎาคม 2549 13:40 น. - comment id 592312
ช่วยแต่งกาพย์ฉบัง 16 ให้หน่อยจิค่ะเกี่ยวกับวันแม่อ่ะค่ะ ต้องส่งจันทร์นี้อด้วยอ่ะค่ะ