หวนย้อนถึงวัยเยาว์เล่าความหลัง เห็นเด็กขี่รถถังอยู่หลังค่าย หาที่ยื่นค่อยเล็งเขย่งกาย มือปีนป่ายเปิดสาส์นแห่งการรบ พ่ออุ้มชูชี้ทางเคียงข้างเขา ค่อยขัดเกลากฎวางสร้างระบบ บ่าดันตูดลูกเติมเสริมทำนบ เพื่อลูกน้อยค่อยพบประสบการณ์ เพราะเลือดรินไหลรดเป็นหยดเหงื่อ จึงต่อเชื้อชาติไทยใจกล้าหาญ ขับรถถังตะลุยดินทุกถิ่นธาร ประกาศจินตนาการสานสายใย รถถังเชื่อมรอยดินทุกถิ่นที่ เที่ยวธานีทุ่งนาสวนป่าไร่ หลอมภูดอยผืนดินรวมถิ่นไทย ประทับใจทุกหมู่เหล่าชาวประชา ทุกรอยทางรถถังแทนหวังพ่อ เขาสืบต่อสร้างเติมเสริมคุณค่า ทุกรอยยิ้มพ่อซึ้งติดตรึงตรา คือสัญญาวิญญาณสานสายใย รอวันลูกเก่งกล้าลาของเล่น แล้วเรียนรู้ทุกข์เข็ญเป็นผู้ใหญ่ ปรับตัวรับรู้เห็นความเป็นไป ก้าวย่างสู่ยุคสมัยด้วยใจทะนง
28 มิถุนายน 2549 08:22 น. - comment id 586830
....อ่านงานของน้องเจแล้ว....คิดถึงคุณพ่อจัง... พี่มีสายเลือดทหารมาแต่กำเนิด....เคยไปนั่งรถถังเล่นเหมือนกันค่ะ..สมัยเป็นเด็ก.... ..ที่สำคัญ..รักชาติยิ่งเหนือสิ่งใด.... น้องเจ...สบายดีมั้ยคะ..คิดถึงนะจ๊ะ..
28 มิถุนายน 2549 09:08 น. - comment id 586850
:)x2
28 มิถุนายน 2549 12:46 น. - comment id 586925
..ของเรนก็มี..แต่ไม่ใช่รถถังนะคะ.. ของพ่อเรนเป็นเครื่องบิน.. เป็นโมเดลที่พ่อให้..เรน.. .. ..ตอนนี้เรนก็ยังคิดไม่ออกพ่อให้เรน..เพื่ออะไร .. .... เคยเห็นรถถังที่มีเสียงดัง.. เคยร้องไห้ที่เห็นคนตัวโตอยู่ข้างใน.. แต่ตอนนี้..เรนไม่กลัวนะคะ .. ทหารที่เรนเห็น .. เข้มแข็ง..และอ่อนโยน.. ...ไม่ดุ.. .. ...อิจฉาในความรู้สึกที่แกร่ง..ของใครคนนั้นจัง .. เรนแวะมาทักทาย..นะคะ
28 มิถุนายน 2549 21:59 น. - comment id 587073
อ่านกลอนพี่แล้วรู้จักสบายใจจังครับ....
29 มิถุนายน 2549 10:44 น. - comment id 587167
นี่แหละเขาว่าผลไม้ย่อมไม่หล่นไกลต้น ฉันท์ใดสายเลือดย่อมไม่หนีห่างพ่อแม่ฉันท์นั้น แก้วประเสริฐ.
1 มกราคม 2550 14:29 น. - comment id 642259
555+ คิดถึงพ่อจัง ตอนเป็นเด็ก พ่อก็พาไปขึ้นรถถังเหมือนกัน อย่างในกลอน อ. เด๊ะเลย ที่มากกว่านั้น ได้ขึ้น ฮ. ด้วย ไปคุยอวดเพื่อนที่โรงเรียนเพื่อนอิจฉากันใหญ่เลย โอ๊ย...................ย คิดถึงพ่อ