ยายทิ้มกะต้าหมากฝากวาง เฮ็ดเวียกไปพลาง ไว้ใจให้เฮาเฝ้าของ หมากพลูปูนพูนเพิ่นกอง เฮานั่งแนมมอง อยากลองลักหลอยเงินยาย หลอนคนสิม่วนคักมักหลาย ค้นกะต้าหน้าตาย สองมือตะกุยคุ้ยหา เหรียญสิบลี่อยู่ไสหวา เทกะต้าหมากมา เห็นแต่หน่วยหมากกับพลู กับกล่องปูนสีชมพู เลอะเทอะเปรอะดู เหี่ยฮดสมุดธนาคารบาง ฮูปในหลวงคั่นหน้ากลาง เลยเปิดสมุดวาง เห็นเลขเงินฝากอยากอาเจียน สิบบาทกะบ่มีจั๊กกะเหรียญ เฮ็ดเฮาวิงเวียน เงินฝากแจแม่นเพิ่นหลาย ขณะนั่งคึดหัวขวนยาย ตกใจแทบตาย ตื่นยายฮ้ายอ้องเสียงดัง ฮื้อกะต้าหมากข้อยเฮ็ดหยัง ข้อยห้ามกะบ่ฟัง ขี้ลักผู้ใด๋ไผสอน เฮายิ้มอยากอายไหว้วอน คึดมุขหาหลอน หลอกยายให้ค่อยคล้อยตาม หลานหัดย่ำหมากอยากถาม ย้อนเห็นหมากงาม เลยย่องมาหลอยหมากยาย ใส่พลูใส่ปูนแซบหลาย เงินกะยังบ่หาย เด้อยายอย่าหาเคียดหลาน หลับตาขี้แค่วอยู่นาน คึดมุขแต่งนิทาน มาหาเว้าตั๋วมั่วไป พอมืนตาต้องตกใจ ยายเสียไปไส ขนแขนสะเดิดเกิดงง ฮ้องเอินหายายเสียงหลง ยายปล่อยวางปลง เลยถือกะต้าหมากจากจร เหลือแต่ปริศนาอุทาหรณ์ หมากพลูอนุสรณ์ กะต้าหมากในควมทรงจำ
เชษฐภัทร วิสัยจร 23 มิ.ย. 2549 21:19 น. - ID 90499 
2073
2
0
24 มิถุนายน 2549 00:00 น. - comment id 585809
สนุกครับ
24 มิถุนายน 2549 00:44 น. - comment id 585821
อ่านแล้วคิดถึงคุณยายจังเลยคะ แต่ท่านก็เสียตั้งนานแล้วละคะ แต่ก็ยังคิดถึงทานอยู่ ... สวัสดีคะ แวะมาทักทายคะ
24 มิถุนายน 2549 18:05 น. - comment id 585961
อิสานก็เรียก กะต้า เหมือนกันนะเนี่ย คิดว่าเรียกเฉพาะที่ สุโขทัย บ้านผมซะ อีก เด็กๆผมก็เคยนะค้นกะต้าหมาก ของย่าเหมือนกันได้ทีละ 2-3บาทแนะ
26 มิถุนายน 2549 13:35 น. - comment id 586359
บ๋ะ ..... พู่บาวบ้านใด๋ซางม่าคึดควมเว่าฮอดอีแมใญได้เป่นต่าฮักหลายแท่ อ่อนซอนเพินเนาะ ..... ย่ามย่ายหันใจ่ยูดี ..... คึดฮอดเพินตี๊ ..... พัดวี่ให่ล่าวมี่แฮ่ง ..... ย่ามไข่ค่อยถ่าเบิงแหย้ง ..... วี่ปั๋ดไลแม่ง ..... อยากหยังหาซูให่กิ่น ..... เฮ็ดดี่ยาให่ย่ายวิ่น ..... ฮอดย่ามเพินสิ้น ..... สิได้บอคึดเสียใจ่ .....เฮ็ดดี่น่ำย่ายเด้อ ขั่นบอมี่เพินแล่ว สิม่าคึดเฮ็ดก่อบอได้แล่วเด้ .....
1 กรกฎาคม 2549 13:05 น. - comment id 587815
อ่านแล้วก้อคิดถึงยาย นานแล้วที่ยายจากเราไปแต่พออ่านกลอนบทนี้แล้ว ก้อคิดไปถึงวันเก่าๆที่ยายยังอยู่ด้วย ตอนเด็กๆยายก้อมีตะกร้าหมากเล็กๆเหมือนกันในนั้นมีเหรียญเต็มไปหมดเลย เป็นเหรียญที่เราจะเอามาใส่ไว้เวลาที่กลับจากโรงเรียนน่ะ ตั้งแต่ยายป่วยจนกระทั่งยายจากไปก้อไม่ได้ใส่ใจตะกร้าหมากใบนั้นอีก จนไม่รู้ว่าตอนนี้มันอยู่ที่ไหนแล้ว เห็นทีกลับบ้านคราวนี้ต้องไปหาซะแล้ว ก้อตะกร้าใบนั้นเป็นความทรงจำระหว่างเรากะยายนี่นา
1 มกราคม 2550 14:33 น. - comment id 642260
อ่านแล้วคิดถึงยาย ตอนนี้ไม่มียายแล้วไม่มี"กะต้า" หมากยายให้แอบขโมยตัง ไม่น่าเชื่อว่า เด็กทุกคนเหมือนกีนหมดหรือนิ๊ ชอบค้นหาเงินใน "กะต้า" หมากยาย เหมือนกันหมด ........555555+ ไม่น่าเชื่อ วา อ. ก็เคยเป็น
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
