ชีวิตล้วนเท่านี้ รอวันที่จักวางวาย ช้า-เร็วแห่งความตาย เกินคาดหมายใครคาดการณ์ เวลาคอยกำหนด เสมือนบทโทษประหาร เวียนว่ายไปตามกาล นั่นแหละแท้และแน่นอน ชีวิตเป็นเช่นนี้ ดุจบ่งชี้อุทาหรณ์ ใยเล่าเฝ้าอาวรณ์ มิลิดรอนละโมบหลง มุ่งแต่จักไขว่คว้า ทุกสิ่งมาว่ายืนยง มิคิดจะปลิดปลง เพื่อละวางอย่างรู้จริง เกรียงไกร หัวบุญศาล ๒๖ กุมภาพันธ์ ๒๕๔๙
เกรียงไกร หัวบุญศาล 16 มิ.ย. 2549 11:44 น. - ID 90262 
1347
5
0
16 มิถุนายน 2549 12:23 น. - comment id 584050
สวัสดีค่ะ คุณเกรียงไกร ชีวิตก็เท่านี้นะค่ะ สุดท้ายก็เอาอะไรไปไม่ได้เลย
16 มิถุนายน 2549 12:49 น. - comment id 584060
จริงครับ เห็นด้วยอย่างยิ่ง คนเรา ไม่พ้นทางตาย
16 มิถุนายน 2549 14:15 น. - comment id 584083
เกิดมาเพื่อชดใช้กรรม..และสร้างความดี.. ***แวะมาทักทายครับ
16 มิถุนายน 2549 14:55 น. - comment id 584118
สวัสดีครับ คุณดอกบัว คุณอัสสุ คุณบินเดี่ยวฯ ที่แวะเข้ามาทักทาย
16 มิถุนายน 2549 15:40 น. - comment id 584134
หน้าส่วนตัว
\" ต้องเริ่มสอนให้หัวใจใฝ่รู้รับ
เกิดแล้วดับเจอต้องพลัดหัดรู้ไว้
เมื่อเผชิญกับตัวตนไม่จนใจ
รับรู้ได้มันก็เป็นเช่นนั้นเอง \"
ของับ มันก้อเป็นเช่นนั้นเองงับคุณ \" ทำความดีไว้ เมื่อตายไป ไม่สิ้นสูญ \" 
16 มิถุนายน 2549 15:45 น. - comment id 584135
ครับคุณMomMamSa
17 มิถุนายน 2549 09:04 น. - comment id 584260
เกรียงไกรฯ เขียน (ชีวิตล้วนเท่านี้) :- มุ่งแต่จักไขว่คว้า ทุกสิ่งมาว่ายืนยง มิคิดจะปลิดปลง เพื่อละวางอย่างรู้จริง...O ชีวิต...อนิจจัง ------------ ก่อเกิดมาเท่านี้ ช่วงชีวีนี้เพียงสิ่ง ต้องตายมิไหวติง ฝึกประวิงตามจริงมี วันคืนตื่นหรือหลับ ก็ต้องนับปรับเร็วรี่ คล้อยเคลื่อนวันเดือนปี ทุกชีวีหนีอย่างไร ชีวิตลิขิตวาด โง่ฉลาดเล็กหรือใหญ่ ล้วนมีอันเป็นไป ตามเงื่อนไขของเวลา มุ่งหวังสิ่งทั้งผอง เพื่อครอบครองเพียงรอท่า วันตายวายชีวา สู่มรรคาประดากรรม ----------------- บ้านวรรณกรรมคนตัวเล็ก ๑๗ มิถุนายน ๒๕๔๙
17 มิถุนายน 2549 09:13 น. - comment id 584262
...ความแน่นอน...คือความไม่แน่นอน... ทุกอย่าง..ก็เป็นเช่นนี้เอง...นั่นคือ..สัจธรรมของโลก.... แวะมาท้กทายกันค่ะ
17 มิถุนายน 2549 22:39 น. - comment id 584442
นี่แระชีวิตค่ะ
19 มิถุนายน 2549 11:30 น. - comment id 584700
ครับท่านนิพนธ์ เจ้าบ้านวรรณกรรมตัวเล็ก หัวเห็นวรรคนี้โดดจะคิดอย่างไร \"โง่ฉลาดเล็กหรือใหญ่\" ฮาฮา ยินดีที่ได้ทักทายกันที่นี่ครับ ............................................. สวัสดีครับคุณราชิกา ............................................... ครับคุณกระต่ายใต้เงาจันทร์ ......................
22 กรกฎาคม 2549 08:29 น. - comment id 591984
เพลงโลกมันโศกฏกรรม ละครบทโศก บนโลกที่เราอาศัย ผู้คนหญิงชาย มุ่งหมายจะไขว่จะคว้า เป็นข่าวทุกวัน ฆ่ากันดูช่างน่ากลัว มีภัยรอบตัว มืดมัวคนลืมตัวตน มนุษย์เดินดิน ต่างก็ดิ้นรนสุขทุกข์ ถึงคราวสนุก ก็สุขจนลืมเหตุผล ไม่พากันคิด ชิวิตสั้นนักบ่ดน มั่งมีดีจน ทุกคนก็คนเหมือนกัน คนไร้เมตตา โลกาจึงดูมืดมิด อำนาจเหนือจิต ความคิดจึงผิดมหันต์ ต่างก็สุมไฟ เข้าใส่เพื่อเผ่าโลกันต์ หมดแรงสร้างสรรค์ คืนวันโศกฏกรรมจน ละครบทโศก โลกเก่าในพ.ศ.ใหม่ วอนท่านหญิงชาย ร่วมใจสร้างโลกหน้ายล แสดงละคร เลือกแต่ตอนพระเอกหน้ามล โลกที่ยังหม่น คงได้พ้นบทโศกเสียที
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
