เพียงก้อนดินต่ำต้อยดูด้อยค่า เทียบเศษฟางเศษหญ้าราคาสิ้น ความยากจนข้นแค้นฝังแผ่นดิน เหมือนหัวใจแหว่งวิ่นถึงวิญญาณ ลมแล้งแล้งน้ำตารินทุกถิ่นที่ แล้งลำนำคำกวีจากหมู่บ้าน นาก็แล้งบ้านร้างทางกันดาร แล้งรอยรานบนซากความยากไร้ ไร้ละอองแห่งฝันยามหน้าฝน ริ้วรอยหม่นรอยหมองนั่งร้องไห้ ความทุกข์ร้อนผ่อนลงตรงที่ใด ดุจต้นไม้เหือดฝนฝืนทนยืน ธ ดำริทฤษฎีใหม่ใช้เหตุผล พัฒนาคน ฝน น้ำ ดิน สิ้นขมขื่น ทรงเรียกขวัญกำลังใจให้กลับคืน ความปีติเต็มตื้นชื่นหัวใจ เหมือนต้นไม้ใหญ่มากถ้ารากหยั่ง ลึกลงยังดินฉ่ำด้วยน้ำใส พ่อทรงเห็นเราเสมอ..พร้อมห่วงใย ฝ่าวิกฤติพ้นภัยด้วยน้ำธรรม เป็น..ต้นไม้แห่งความรัก..ที่พ่อปลูก เดินทางถูกตามรอยบาททุกยาตรย่ำ หยัดอยู่อย่างพอเพียงแยบเยี่ยงนำ แต่รดน้ำพวกตอไม้อาจไม่โต
15 มิถุนายน 2549 16:49 น. - comment id 583841
\" ขอพระองค์ทรงพระเจริญ \" ส่วนพวกหัวตอ ก้อสมควรตายง่ะงับ คุณ108-1009 ปล่อยมันไป เพราะกระทั่งบัดนี้มันยังไม่สำนึก เฮ้อออออออ .... อดไม่ได้ง่ะงับ มิควรเลยโดยแท้
15 มิถุนายน 2549 18:03 น. - comment id 583856
" ขอให้พระองค์ทรงพระเจริญ \" กลอนนี้เเต่งได้เพราะมาก โดนใจเด็กน้อยสุดๆเลย
15 มิถุนายน 2549 22:17 น. - comment id 583892
หัวตอขวางทางธรรมดำเนินสุข ลำเค็ญทุกข์ด้วยบาปหยาบหยามหยัน น้ำพระทัยหลั่งไหลไม่ผลักดัน ให้ตอนั้นสำนึกตรึกความจริง ต้องงัดไม้ถอนรากถากให้สิ้น ขุดแผ่นดินที่ตอขวางอย่างใหญ่ยิ่ง ให้เรียบราบบาปหนามตามแอบอิง ชาติจึงวิ่งไร้อุปสรรคหนักคอยกัน
16 มิถุนายน 2549 00:35 น. - comment id 583941
ขอพระองค์ทรงพระเจริญ
16 มิถุนายน 2549 08:53 น. - comment id 584003
กราบทาบดินแทบพระบาทอย่างอาจเอื้อม ธ ทรงเชื่อมขัณฑสีมามหาสยาม ทรงประทับกลางใจไทยทุกยาม ทั่วเขตคามขอพระองค์..ทรงพระเจริญ หอบความรักเทิดทูนอย่างท่วมท้น มหาชนพร้อมใจกันมาสรรเสริญ หลั่งน้ำตาตื้นตันน้อมอัญเชิญ- จะดำเนินตามรอยพ่อ..อยู่พอเพียง ด้วยซาบซึ้งในพระมหากรุณาธิคุณเป็นล้นพ้น ภูมิใจที่เกิดมาเป็นคนไทย บนผืนแผ่นดินไทยภายใต้พระบารมี
16 มิถุนายน 2549 12:42 น. - comment id 584055
๏ ผืนหล้าคราวปกด้วย...............ดินแดง เห็นเกลื่อนแต่ระแหง.................เหือดกว้าง กล้าใบจากลงแรง......................โรยหล่น ท้ออกมองผืนร้าง.......................ทุ่งแล้งรอยฝน ฯ ๏ เสมอทุกข์ท่วมสู่เบื้อง...........บาทพระองค์ ธ กอปรกิจหมายทรง.................สืบแก้ ปวงดำริล้วนประสงค์.................หวังพสก ไทยอยู่เย็นสุขแล้.....................จากร้อนบรรเทา ฯ ๏ จึ่งดำริเกิดขึ้น......................โครงการ ด้วยเอกปรีชาปาน...................ปราชญ์ล้ำ ฝนหลวงพ่อประทาน.................เทียมหยาด โปรยหลั่งลงแหล่งน้ำ................เนื่องน้ำพระทัยถึง ฯ ๏ พลิกฐานฟื้นก่อเกื้อ.............ทำกิน หลอมผากคราวเหือดดิน..........ชุ่มได้ พฤกษ์พรรณเหล่าล้วนยิน-........ดีระบัด คลองเขื่อนมีน้ำใช้...................ช่วงฟ้าเลือนฝน ฯ ๏ พระเมตตาแก่ทั่วทั้ง............ทวยสยาม ใต้ฉัตรภูมินทร์ราม..................ปกหล้า จึงผองเหล่าในนาม..................ปวงพสก หลอมจุดดวงใจข้าฯ.................บาทน้อมพรถวาย ฯ
16 มิถุนายน 2549 13:47 น. - comment id 584075
ต้นไม้แห่งความรัก แค่คำเดียวลึกซึ้งท่วมท้น
16 มิถุนายน 2549 14:28 น. - comment id 584096
เตรียมบ้านกลางดอยให้หลังหนึ่งนะน้องชาย...สินสอดแพงกะว่าจะพาหนีแล้วหละ...
19 มิถุนายน 2549 07:51 น. - comment id 584646
สวัสดีครับ..คุณเพรง.เพยีย ไม่ทราบคุณดูการทำฝนหลวง จากรายการกบนอกกะลาหรือเปล่าครับ เราอาจจะรู้วิธี เข้าใจแล้วว่าฝนหลวงทำยังไง แต่รายการนี้ทำได้ดี ทั้งรายละเอียด และการเรียบเรียง ทำให้ซาบซึ้งพระอัจฉริยภาพของพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวที่ทรงมองเห็นความเดือดร้อนของพสกนิกร แม้จะเป็นเพียงจุดเล็กๆ แต่น้ำพระทัยใหญ่หลวง วันนึง หลานสาวถามว่า ทำไมใครๆ ก็รักในหลวงคะ วันนั้นก็เป็นวันที่มีความสุขมากนะครับที่ได้เล่า ได้สื่อสิ่งที่พระองค์ท่านทำให้หลานตัวเล็กๆ ของผมฟัง โคลงที่คุณเพรง.เพยีย เขียนมา ดีมากเลยครับ ขอติดไว้ก่อน ผมไม่สามารถเขียนโคลงได้เลย แต่อ่านเป็นแล้ว ขอบคุณมากครับที่เข้ามาทักทาย เพราะเขียนอะไร บางงานก็หวังบางใครควรจะได้อ่าน และ หวังที่จะได้คุยกับมิตรสหายบนตัวอักษรสวัสดีครับ..คุณดอกบัว
คงจะเป็นหัวใจของบทนี้แล้วครับ ต้นไม้แห่งความรัก เป็นต้นไม้ที่พ่อปลูก ขอบคุณมากนะครับ หวัดดีคับ..อ้ายบ่าว เขาขู่ไปงั้นแหละ เอาหัวใจที่ซื่อๆ ไปอย่างเดียวก็พอ ว่าแต่ว่า วันนี้ ซักผ้า ทำกับข้าวไว้ให้หรือยัง อย่าลืมเหลือเงินมาหยอดกระปุกโตยเน้อ อิจฉาน่ะ ได้ตังใช้วันล่ะตั้งซาวบาท อุอุ