เมื่อศักดิ์ศรี ความเป็นครู ผู้สูงเกียรติ ถูกหยามเหยียด ด้วยเหล่าชน คนร่วมบ้าน เมื่อศรัทธา วิชาชั้น อันตราการ ถูกชาวบ้าน ใช้ต่อรอง จนต้องตรม เมื่อกฎหมู่ อยู่กำหนด เหนือกฎหมาย เอาความตาย หมายฉุดดึง จึ่งสาสม สันดานดิบ เถื่อนถ่อย ลอยอาจม จึงทับถม ถึงชนชั้น วิญญาณครู จิตวิญญาณ ความเป็นครู ผู้สูงค่า ถูกตรีตรา มาต่อรอง ต้องอดสู ไฟศรัทธา สถาบัน สถานครู ถูกกฎหมู่ พิพากษา มาลงทัณฑ์ ทุรชน คนหนึ่ง ซึ่งทำผิด คร่าชีวิต มหารกล้า ในครานั้น กลับใช้ครู ผู้สูงค่า จรรยาบรรณ มาลงทัณฑ์ ต่อรองล้อ ขอคนคืน ไม่มองดู คนของตน สักหนก่อน อารมณ์ร้อน ถูกปลุกปั่น มิทันฝืน ฉุดกระชาก ลากหลัง ล้มทั้งยืน แล้วหยิบยื่น ความชั่วช้า มารังแก ดั่งเอากรวด เพียงก้อน ที่ร้อนเร่า มาขู่เอา ทิพย์มณี ที่งามแท้ เมื่อไม่ให้ ใช้กำลัง ลงรังแก ไม่สนแม้ แต่น้าอา คุณาจารย์ ผู้ประสิทธิ์ ประสาทพร สอนหลานลูก ก็ยังถูก สังเวยค่า ตราประหาร จากนี้ไป ในเมื่อหน้า มิช้านาน ทั้งหมู่บ้าน คงสิ้นแสง แห่งแรงครู ให้พวกท่าน เอาวิชา ฆ่าคนเล่น มาเปิดเป็น หลักสูตรตอน สอนหนูหนู เปิดโรงเรียน สอนการฆ่า มาเป็นครู เพื่อเข้าสู่ ทางวิถี ที่ท่านเป็น วิจิตรวาทะลักษณ์(นฤมิตรเทวากร) วันพุธที่ 31 พฤษภาคม 2549 เวลา 18.54 น.
1 มิถุนายน 2549 06:49 น. - comment id 581110
สวัสดีขอรับ.... เขียนได้ตรงขอรับ
1 มิถุนายน 2549 09:55 น. - comment id 581148
สวัสดีค่ะ เขียนได้ตรงใจมาก ๆ และกลอนก็งามจริง ๆ ถ้าคนไทยไม่รักกันแล้วใครจะรักเรา จริงมั้ยค่ะ
1 มิถุนายน 2549 22:28 น. - comment id 581293
เขียนได้ดีมากเลยครับ
2 มิถุนายน 2549 11:01 น. - comment id 581406
มืดบอดตลอดย่าน ไพร่พาลปล้นฆ่าคาสถาน แม้หิ่งห้อยน้อยนิดรัตติกาล ก็มิอาจฉายฉานดับมืดมน เมื่อมิเปิดตามาดูโลก ยากนักทุกข์โศกจะห่างหน แม้แสงธรรมคำภีร์....ใดจะอึงอล ก็คงยากจะหลุดพ้นจากมืดดำ.... ขอคาราวะคุณครูผู้เสียสละทุกท่าน มาเยือนครับ
8 มิถุนายน 2549 14:31 น. - comment id 582700
แรงดีจังครับ
14 ธันวาคม 2549 10:26 น. - comment id 636013
ดีมากครับ..